پیوندی آشکار بین کاربرد ناهنجار نمایشگر و کاهش سطح عملکرد شناختی وجود دارد. یافتهها نشان میدهند قبل از طرفداری از مدتزمان بیشتر تماشای نمایشگر باید هوشیار باشیم و نمایشگرها را وارد ابعاد بیشتری از زندگیمان نکنیم. سهم بالای جوانان در سال ۲۰۲۰، موسسه آموزش گونسکی UNSW در گزارشی به آماری نگرانکننده اشاره کرد: حدود ۸۴ درصد از دبیران استرالیایی معتقدند فناوریهای دیجیتالی عامل حواسپرتی در محیط یادگیری هستند. گزارش سال ۲۰۲۱ کامنسنس مدیا تخمین میزند که نونهالان بهطور متوسط پنج ساعت و ۳۳ دقیقه از سرگرمی مبتنی بر نمایشگر استفاده میکنند درحالیکه نوجوانان آمار چشمگیر هشت ساعت و ۳۹ دقیقه را ثبت کردهاند. افزایش ناگهانی کاربرد نمایشگر باعث شده برخی افراد از جمله کودکان، نوجوانان و بزرگسالان به نمایشگر اعتیاد پیدا کنند. «کاربرد ناهنجار نمایشگر» چیست؟ تاثیر نمایشگرها روی تواناییهای شناختیمان- یعنی مهارتهای تفکر مانند توجه، حافظه، زبان و حل مساله- مناقشات زیادی برانگیخته است. از یک طرف، برخی محققان و گزارشگران ادعا میکنند کاربرد نمایشگر میتواند آثار منفی داشته باشد؛ مانند مشکلات سلامت، کاهش بازه توجه و ایجاد اختلال در رشد. از طرف دیگر، مدارس بیش از پیش از فناوری برای تقویت مشارکت دانشآموزان استفاده میکنند. شرکتهای تک نیز محصولاتشان را ابزاری معرفی میکنند که به شما کمک میکنند مهارتهای حل مساله و حافظه را بهبود دهید. تحقیق اخیر ما تلاشی برای درک پیامدهای شناختی «رفتارهای مربوط به کاربرد ناهنجار نمایشگر» بود. این دسته از رفتارها دردسرساز است و شاید نشانگر وابستگی به نمایشگر باشد. استفاده از نمایشگر ادامه پیدا میکند حتی وقتی آسیبزاست. فراتحلیلی درباره ۳۴ تحقیقی انجام دادیم که انواع مختلف کاربرد نمایشگر را بررسی کردهاند (از جمله گیمینگ، مرور اینترنت، کاربرد تلفن هوشمند و کاربرد رسانههای اجتماعی). همچنین عملکرد شناختی افراد مبتلا به اختلال کاربرد نمایشگر را با عملکرد شناختی افراد سالم مقایسه کردیم. تفاوتها در کارکرد شناختی در این مطالعات علمی که بهدقت بازنگری شدهاند،...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.