مشکل فنی بانکی موجب تاخیر در تسویه پرداختیارها شد
براساس اطلاعیه پرداختیارهای زرینپال، وندار و جیبیت، تسویه پرداختیاری امروز، یکم آذر ۱۴۰۳، با تاخیر…
۱ آذر ۱۴۰۳
مدیرعامل شرکت الماس رایان: مردم به سرهم‌بندی بیشتر از تولید داخل اعتماد می‌کنند
۱ آذر ۱۴۰۲
زمان مطالعه : ۶ دقیقه
تولید سخت‌افزار در کشور یکی از موضاعاتی است که درچندسال اخیر، فعالان این حوز را درگیر کرده است و حجم زیاد هجرت واردکنندگان به سمت تولید باعث شده است که شرکت‌هایی که واقعا بخشی از محصولات‌شان تولید است از شرکت‌هایی که صرفا سرهم‌بندی می‌کنند قابل تفکیک نباشد. در همین خصوص، وحید غرویان، مدیرعامل شرکت الماس رایان معتقد است که نبود نظارت از سمت دولت باعث شده است بعضی از شرکتها که می‌خواهد فعالیت کنند، صرفا ادای تولید را درآورند؛ درحالی که بسیاری از موارد تولید صورت نمی‌گیرد زیرا در کشور ساخت بسیاری از قطعات سخت‌افزاری زیرساخت ندارد.
طبق محدودیت‌های ارزی که وجود دارد، قرار بود کالاهای سخت‌افزاری مثل لپ‌تاپ به‌عنوان کالای فرهنگی شناخته شود، یعنی معاف از مالیات و سود بازرگانی باشند؛ نتیجه این تصمیم‌گیری چه شد؟
به دلیل اینکه ایران زیر شدیدترین تحریم‌ها است و نمی‌تواند به‌راحتی واردات انجام داد و مشکلات ارزی به سادگی برطرف نخواهد شد. دولت منابع ارزی محدودی دارد و این ارز از کشورهایی خاص تخصیص داده می‌شوند. این موضوع سبب میشود کاری از دست شرکتها برنیاید. دولت با در نظر گرفتن شرایط تحریم با پیگیری مداوم، تامین و تخصیص ارز را برای بازرگانان تسهیل کند از یک سو بازرگانان با توجه به خطر تحریم‌ها و شرایط موجود جهانی باید کالاهای مورد نیاز مردم را تهیه کنند و برای واردات آنها اقدام کنند.
برخی واردکنندگان به سمت تولید داخلی رفته‌اند و دولت هم می‌گوید از این اتفاق حمایت می‌کند. حمایت دولت به چه صورت است؟
درصد زیادی از مواردی که در ایران به اسم تولید انجام میشود، واقعا تولید نیستند و فقط پیچ کردن و گاهی جعبه عوض کردن است. بخشی از حمایت‌ها در بخش تعرفه‌ها است. تعرفه واردات متفاوت است، مثلا تعرفه قطعات مانیتور پنج درصد و اما اگر به‌صورت کامل وارد شود، ۲۰ درصد است. به دلیل تعرفه بالای واردات کالا، واردکننده کالا را باز می‌کند و در داخل کشور پیچ می‌کند و می‌گوید تولید است، به همین ترتیب از تعرفه پنج درصدی استفاده می‌کند. عمده‌ترین چالش نبود نظارت دولت بر تولیدکنندگان است. مواردی را در حوزه IT می‌گویند تولید میشود که تکنولوژی آن در ایران وجود ندارد. باید مشخص شود آیا چیزی که دولت از شرکت تولیدکننده در روز اول دیده است در بلندمدت هم وجود دارد یا نه. حمایت دولت در بعضی شرکتها و مواقع وجود دارد و در بعضی وجود ندارد. شرکتها به شکلی این موضوع را پیش برده‌اند که الان خود دولت هم دقیقا نمی‌داند چه چیزی تولید میشود.
وضعیت شرکت شما از نظر حمایت‌های دولتی چگونه است؟
ما در شرکت خودمان حافظه (Memory) تولید می‌کنیم؛ تعرفه واردات مواد اولیه تولید حافظه ها از تعرفه واردات این محصولات به عنوان کالای اماده به مصرف بیشتر است. برای ما نه معافیتی وجود دارد و نه حمایتی صورت می‌گیرد. به دلیل اینکه خیلی از شرکتها تولید نمی‌کنند، اگر شرکتی هم تولیدکننده باشد، پذیرفته نمی‌شود. حتی هیچ ارگان دولتی برای خرید کالاهای سخت‌افزاری از ما حمایت نمی‌کند. اگر دولت مجوز تولید می‌دهد باید سرزده به کارخانه سر بزند و ببیند آیا واقعا همچنان تولید اتفاق می‌افتد.
محدودیت وادرات از سمت دولت وجود دارد یا شرکتها دنبال این محدودیت هستند؟
ترجیح می‌دهم پاسخ این سوال را ندهم.
گفته میشود، قیمت کالای تولیدشده با کالای وارداتی نه تنها تفاوتی ندارد بلکه کالای تولید شده گاهی بیشتر هم است، با این اوصاف نفع تولید داخلی برای مصرف‌کننده چیست؟
هزینه یک‌سری از تولیدات از واردات آن بیشتر است. هزینه تولیدات باید از واردات کمتر و حتی تعرفه واردات تجهیزات برای تولید نیز کمتر باشد اما تا به امروز این اتفاق نیفتاده است امیدواریم در آینده امکاناتی فراهم شود و با توجه به زیر ساخت های موجود در کشور و افراد توانمند و خبره این مشکلات حل شود.
به نظر شما مهاجرت حجم زیاد واردکنندگان به سمت تولیدات، سبب محدود شدن واردت نمی‌شود؟
قطعاً این اتفاق می‌افتد. متاسفانه شرکت‌هایی که ادعای تولید کالای IT دارند، دانش و زمینه آن را ندارند. توجیه شرکتها این است که به دلیل اینکه روند واردات کند شده است، پس باید به سمت تولید برویم. شرکت ما هفت سال است که روی موضوع تولید تحقیق کرده و الان به مرحله تولید در بعضی از بخش‌ها رسیده است. شرکت ما در زمینه تولید هفت سال است که فعالیت می‌کند و سه سال است که حرفه‌ای در حوزه تولید کار می‌کند اما ما تا الان درخواست به ممنوعیت واردات سخت‌افزار نکرده‌ایم زیرا اعتقاد داریم برای پیشرفت نیاز به رقیب خارجی و کالای با کیفیت هم داریم. زمانی که رقابت وجود داشته باشد می توان کیفیت محصولات را مقایسه کرد.
قانون سقف و سابقه برای شما چگونه اعمال میشود؟
سقف اعتبار، یعنی در دو سال گذشته شرکت چقدر واردات انجام داده است؛ طبق حجم واردات دوسال گذشته، شرکت واردات انجام می‌دهد. هر شرکتی بنا به داشتن زیرساخت شروع به واردات می‌کند و گارانتی هم می‌دهد اما آیا این حجم از گارانتی در بازار ضروری است؟ زیرا در بسیاری از مواقع، مصرف‌کننده نمی‌داند چند گارانتی وجود دارد و کدام بهتر است. شرکتها فقط گارانتی را تخصیص می‌دهند که بتوانند وارد کنند. صنف IT نسبت به گذشته خیلی متفاوت شده است. واردات اصول، علم و تجربه می‌خواهد و یک فروشگاهی که یک سال تاسیس شده است توانایی واردات ندارد.
وضعیت تخصیص ارز چگونه است و آیا با تولید داخل یک شرکت، تخصیص ارز ساده میشود؟
منبع ارزی کشور کم است به همین دلیل به‌صورت مدیریت شده به واردکنندگان ارز تخصیص داده میشود. برای شرکت ما هیچ تفاوتی نداشته است.
مرز تولید و غیرتولید چیست؟ شما تولید را در حدODM می‌بینید؟
تشخصیص تولید و غیرتولید سخت است زیرا مرز مشخصی ندارد. اگر نظارت وجود داشته باشد این موضوع ساده‌تر است. ماهیت تولید ODM است. به‌نظر می‌رسد سرهم‌بندی کردن در ایران، از تولید داخلی برای مخاطب قابل اعتمادتر است. مجری موضوع تولید در کشور، برای اینکه به حرف سیاست‌گذاری صحه بگذارد یک‌سری قوانین وضع کرده است اما این قوانین نتیجه‌بخش نبوده است. به دلیل تحریم‌های جهانی و داخلی، موضوع تولید با چالش اتفاق می‌افتد زیرا زیرساخت در کشور وجود ندارد.
از آمار واردات سخت‌افزار چقدر اطلاعات دارید؟
حجم بازار IT را فقط میشود حدس زد. چیزی بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ هزار سیستم در سال. به دلیل اینکه یک سیستم از قطعات زیادی تشکیل شده است نمی‌توان با قطعیت در مورد تعداد دقیق آن صحبت کرد.
آینده بازار سخت‌افزار را چگونه می‌بینید؟
مشخص نیست، زیرا تکنولوژی هرلحظه درحال پیشروی است. من خوشبین هستم زیرا این حوزه برای همه الزام و اهمیت بالایی دارد. در صنف IT افزایش کالا نسبت به سال گذشته چشم‌گیر نیست زیرا رقابت زیادی وجود ندارد مگر اینکه روی کالایی ارز به‌صورت مستقیم موثر باشد.
ارسال دیدگاه