12 بند مشخص

محافظت از داده‌های الکترونیکی یکی از مهم‌ترین حوزه‌ها در بحث پیرامون حقوق فناوری اطلاعات است. این مطلب، گزارشی تاریخی - تحلیلی از وضعیت نظام حفاظت از داده‌ها در آلمان است. نظامی که نزدیک به 50 سال قدمت دارد و بارها مورد حک و اصلاح قرار گرفته است. 1. نخستین قانون در آلمان که عنوان قانون محافظت از داده‌ها را به خود گرفته، مربوط به اواخر سال 1970 و در ایالت هانسن است. چهار سال بعد راینلند فالتس (یکی از 16 ایالت آلمان به پایتختی ماینتس) قانون حفاظت از داده‌های ایالتی را تصویب کرد. دامنه این قوانین شامل پردازش اطلاعات شخصی با ماشین‌آلات الکترونیکی در مکان‌های عمومی است. 2. سه سال بعد، یعنی در 28 ژانویه سال 1977، قانون فدرال حفاظت از اطلاعات به تصویب رسید و از آن زمان، این قانون و سیاست حفظ حریم خصوصی به طور مداوم توسعه یافته است. 3. مبنای حفاظت از داده‌های مدرن در برابر مجموعه نامحدود ذخیره‌سازی، استفاده و انتقال اطلاعات شخصی فرد، مواد یک و دو از قانون اساسی آلمان است که می‌گوید: «کرامت انسانی» از تعرض مصون است. به آن احترام گذاشتن و از آن حمایت کردن وظیفه هر دولت است. و هر کس حق دارد آزادانه شخصیت خود را توسعه دهد تا آنجا که حقوق دیگران را زیر پا نگذارد و اصول بنیادین قانون اساسی یا قانون اخلاقی را نقض نکند. 4. با ترکیبی از این دو ماده، دادگاه قانون اساسی فدرال در سال 1983 حق تعیین سرنوشت را به رسمیت شناخته است. از سوی دیگر هم حق اساسی بر خودمختاری اطلاعاتی و هم حق حفاظت از اطلاعات شخصی (مذکور در در ماده ۸ منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا) در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته شده و از این حیث نیز وارد قانون اساسی و مقررات آلمان شده است. همچنین توجه به حق اساسی و اولیه بر خودمختاری و نیز آزادی...