داغ پلاسکو بر دل تهران

نماد ۵۳ ساله تهران فرو ریخت و از ویرانه‌های آن، ۲۱ کشته و ۲۰۴ مصدوم به جا ماند. اتفاقی که تبدیل به یک بحران در عرصه مدیریت شهری شد و شهردار تهران را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرد. حادثه‌ای که در اذهان عمومی مدام با حادثه ۱۱ سپتامبر مقایسه می‌شد و کاستی‌های فناورانه مدیریت شهری تهران را بیشتر به رخ می‌کشید. فناوری‌ای که اگر وجود داشت شاید آمار کشته‌ها را کاهش می‌داد و سوختن یک ساختمان قدیمی را به بحرانی یک‌هفته‌ای در شهر تبدیل نمی‌کرد. حالا مجلس و شورای شهر تهران به دنبال پاسخ‌های قانع‌کننده شهردار می‌گردند و در حالی که شهردار از ارائه اطلس آسیب‌پذیری شهر تهران به شورای شهر خبر می‌دهد، شورا می‌گوید چنین اطلسی به آن ارائه نشده و «حرف‌هایی که شهردار با هیجان آنها را می‌گفت، صحت نداشتند». آخرین روز دی‌ماه بود که پلاسکوی ۵۳ ساله تهران فرو ریخت. خبری که تهران را در بهت و غم فرو برد و تا یک هفته بعد که کار آواربرداری به پایان برسد و تعداد دقیق مصدومان و کشته‌شدگان حادثه مشخص شود، شوکی عمیق در جامعه جاری بود. این ساختمان صبح پنجشنبه ۳۰ دی‌ماه، دچار آتش‌سوزی شده بود و در ابتدا آتش‌سوزی طبقات نهم به بالای ساختمان را فرا گرفته بود. هر چند ساعاتی بعد، سازمان آتش‌نشانی اعلام کرد که آتش را فرو نشانده، اما در مدت کوتاهی پس از آن آتش دوباره شعله‌ور شد و در نهایت منجر به فرو ریختن ساختمان پلاسکو شد. خبرگزاری ایسنا در آن زمان اعلام کرد شدت آتش‌سوزی به حدی است که دود ناشی از آن تا چند کیلومتری محل قابل دیدن است. در زمان ریزش پلاسکو تعدادی از آتش‌نشانان و مردم عادی در داخل ساختمان بودند و پلاسکو تخلیه نشده بود. این در حالی است که رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران، به پیوست می‌گوید:«بر اساس استانداردها، ساختمانی که اسکلت...