گزارش نگران‌کننده مرکز پژوهش‌های مجلس از وضعیت موجودی سرمایه؛ زنگ خطر برای بخش ارتباطات

موجودی سرمایه طبق تعریف نظام حساب‌های ملی، خالص ارقام تجمعی تشکیل سرمایه با توجه به طول عمر مفید آنهاست؛ به عبارت دیگر موجودی سرمایه را می‌توان مجموع ارزش ساختمان و تاسیسات و ماشین‌آلات و تجهیزاتی دانست که در فرایند تولید، استفاده می‌شوند. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی که با عنوان «ضرورت و الزامات تحقق رشد اقتصادی بالا و پایدار در افق برنامه هفتم» منتشر کرده به ارائه آمارهایی از این شاخص پرداخته که نشان می‌دهد متوسط رشد موجودی سرمایه کل در سال‌های قبل ۱۳۹۰ نسبت به سال‌های پس از ۱۳۹۰ به میزان سه واحد درصد کاهش یافته و از ۴.۵ درصد به ۱.۵ درصد رسیده است. با نگاهی جزئی‌تر به این گزارش درمی‌یابیم اوضاع در بخش‌هایی از اقتصاد کشور نگران‌کننده‌تر است. بخش ارتباطات در کنار بخش‌های ساختمان، نفت و گاز، معدن و صنعت از بخش‌هایی است که در دهه ۹۰ با رشد منفی مواجه شده است. در حالی که متوسط رشد موجودی سرمایه در بخش ارتباطات طی سال‌های ۸۴ تا ۹۰ عدد ۲.۱ درصد را نشان می‌دهد، این شاخص طی سال‌های ۹۰ تا ۹۹ به منفی ۴.۱ درصد رسیده است. با تفکیک موجودی سرمایه به بخش ماشین‌آلات و ساختمان می‌بینیم سقوط بخش ارتباطات در حوزه ماشین‌آلات بیشتر نیز بوده است. موجودی سرمایه ماشین‌آلات این بخش در سال سال‌های ۸۴ تا ۹۰ به طور متوسط ۳.۸ درصد سالانه رشد می‌کرده اما طی سال‌های ۹۰ تا ۹۹ به طور متوسط سالی ۵.۳ درصد از آن کاسته شده است. در قسمت ساختمان نیز رشد قبل از سال‌ ۹۰ به طور متوسط ۰.۲ درصد بوده در حالی که در دهه ۹۰ به منفی ۲.۵ درصد رسیده است. بررسی روند تشکیل سرمایه ثابت در ماشین‌آلات و ساختمان نشان می‌دهد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در سال ۱۳۹۰ به اوج خود رسیده اما بعد از آن روندی نزولی داشته، به طوری که در سال ۹۰ نسبت تشکیل...