یک روز با روستاتیش در دل تهران؛ به روستا برمی‌گردیم

روستاتیش زمینه کاری: کارآفرینی اجتماعی، تولید و فروش محصولات روستایی نیروی انسانی: ۶ نفر سال تاسیس: ۱۳۹۲   در دل روزهای گرم و پرتب‌وتاب خیابان‌های مرکز شهر جایی در خیابان شریعتی خانه حیاط‌دار دلبازی را تصور کنید که بچه‌گربه‌ها کنار باغچه حیاط لم داده‌اند و میزبان با شربت بهارنارنج و بوی قهوه از شما استقبال می‌کند. ظرف‌های حصیری، سبدهای گل‌نمدی، تابلوهای سوزن‌دوزی‌شده و کوسن‌های گلدوزی‌شده‌... اینجا روستاتیش است. روستاتیش یک استارت‌آپ حوزه کارآفرینی اجتماعی است و مینا کامران و احسان مهتدی بنیان‌گذاران آن هستند که از سال ۹۸ فعالیت رسمی خود را در روستاتیش آغاز کرده‌اند. «رکاب می‌زدیم، شهر به شهر، روستا به روستا، انگار هر بار روی شانه‌هایمان مسئولیت تازه‌ای می‌نشست، دیگر چادر نمی‌زدیم، خانه‌هایشان خانه‌ ما شده بود، ما در برابر خودمان و دنیایی که برای ما ساخته بودند مسئول بودیم.» اینها حرف‌های زن و شوهری است که روستاتیش را خلق کرده‌اند. مینا آغازگر قصه روستاتیش است: «قصه شروع روستاتیش به سال ۸۷ برمی‌گردد، زمانی که من و همسرم با دوچرخه ایران را رکاب می‌زدیم. اوایل برایمان تعداد کیلومترهای بیشتر و رفتن به شهرهای بیشتر ملاک بود اما کم‌کم مسیر دوچرخه سواری ما رنگ‌وبوی دیگری به خود گرفت.» رنگ‌وبویی که مینا از آن صحبت می‌کند ورود آنها به روستاها و آشنایی‌شان با روستایی‌هایی است که کم‌کم بخشی از زندگی مینا و احسان می‌شوند: «کم‌کم از رکاب زدن در دل جاده‌ها به ورود به روستاها و خانه‌های روستایی‌ها رسیدیم. دیگر لازم نبود چادر بزنیم. خانه‌هایشان مثل خانه خودمان شده بود و با پوست و خونْ حرف‌ها، قصه‌ها و غصه‌هایشان را لمس می‌کردیم. هر بار که روستا به روستا در ایران در گذر بودیم توی هر روستا روایت‌ها، محصولات و حتی آدم‌هایی را می‌دیدیم که ما را به وجد می‌آوردند.» احتمالاً آن زمان احسان و مینا تصور نمی‌کردند این ایران‌گردی عاشقانه چگونه روند زندگی شغلی خودشان و میزبان‌هایشان را در...