skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

پرونده‌ای درباره نیروی کار فناوری؛ در گیرودار تغییر

مینا پاکدل تحریریه

۹ اردیبهشت ۱۴۰۲

زمان مطالعه : ۲ دقیقه

شماره ۱۱۱

در گیرودار تغییر
نیروی کار در سایه تغییرات بی‌امان و شتابان صنعت فناوری، بالاوپایین‌های بسیاری را شاهد بوده: از زنان برنامه‌نویسی که دهه‌ها پیش- در همان اولین روزهای رایانش الکتریکی- کم‌کم اخراج شدند تا مردانی جای‌شان را بگیرند که امروز به دلیل اتوماسیون تعدیل می‌شوند یا به واسطه نژادشان، آینده روشن همتایان خود را ندارند. این دگرگونی‌ها همچنان ادامه دارد: در سال اخیر اخراج‌ها و تعدیل‌های متعدد نیروهای عظیم شرکت‌های فناوری سروصدای زیادی به پا کرد؛ خیلی‌ها فریاد سر دادند که این پایان بازی است؛ برخی انگشت اتهام را به سوی اتوماسیون گرفتند که شغل‌ها را از دست نیروی کار درمی‌آورد، و برخی دیگر این تعدیل‌ها و اخراج‌ها را جزء جدایی‌ناپذیر کار در دنیای انسان اعلام کردند و گفتند همه تاریخ همین بوده است. در این پرونده با طرح این سوال که آیا فناوری با نوآوری‌های مداوم و تکیه به هوش مصنوعیْ مجریان و فعالان خود را ‌می‌بلعد، به موضوع «نیروی کار در حوزه فناوری» پرداختیم؛ و سعی کردیم دیدگاه‌های مختلف را بررسی کنیم: وضعیت نیروی کار فناوری در قاره‌های مختلف جهان را بررسی کردیم، به دو روند سلامت و رفاه کارکنان و شکاف بین مدیران و نیروی کار نگاهی انداختیم. همچنین از تخصص‌های فناوری پرتقاضا، نظر مدیران صنعت و بحران «کار پنهان»، گفتیم. در نهایت به وضعیت دورکاری و نیروی کار پلتفرم‌های آنلاین در اقتصاد گیگ نگاهی انداختیم.

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۱۱۱ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۱۱۱ پیوست
دانلود نسخه PDF
https://pvst.ir/eqg
مینا پاکدلتحریریه

    کارشناسی ادبیات انگلیسی را که گرفتم دیگر مطمئن بودم کلمه‌ها را اگر در گفتار شفاهی کم می‌آورم، در نوشتار توی مشتم هستند و از لای انگشت‌هایم لیز نمی‌خورند. در آن سال‌ها ترجمه می‌کردم و ویرایش. در گیرودار پایان‌نامه ارشد فلسفه بودم که برای یکی از ویژه‌نامه‌های پیوست چند گزارش ترجمه کردم و قرار شد پاره‌وقت کار کنم. آن‌موقع‌ها دفتر پیوست خانه دوطبقه قدیمی‌ای بود که حیاطش درخت داشت، ایوانش بزرگ بود و آسمان معلوم. جای‌گیر شدم طبقه هم‌کف در اتاق میثم. در واقع او و مهرک بودند که به من چم‌وخم روزنامه‌نگاری را یاد دادند؛ اینکه چطور باید یادداشت و گزارش نوشت یا کنداکتور بست؛ چطور نباید ترسید و از قالب سفت‌وسخت آکادمیک بیرون آمد. حالا تقریبا ده سالی از آن روز اول می‌گذرد. در این سال‌ها با چند ماهنامه و فصل‌نامه دیگر و نشرهای مختلف همکاری کرده‌ام و همچنان و همیشه در پیوست مشغول بوده‌ام. اینجا محل کار من نیست؛ خانه من است و آدم‌هایش کسانی‌اند که تو را همان شکلی که هستی، می‌پذیرند، با همه ضعف‌ها و قوت‌ها، با همه روشنایی‌ها و تاریکی‌ها.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو