جایی که بازیسازی به سختی میتوانست شغل محسوب شود، استودیوهای بازیسازی، توسعهدهندگان سرگرمی و تکنولوژی در کشور شدند. این صحبت امید بهشتکار مدیرعامل استودیو بازیسازی اینسایتل است. طی سالها، پس از ورود گوشیهای هوشمند، تفکر امکان کسب درآمد از بازیسازی، تفکری عبث و بینتیجه به حساب میآمد. زمان زیادی طول کشید تا آن تفکر پیشین، با باور به امکان کسب درآمد و نه تنها درآمد حداقلی بلکه درآمدی مکفی و قابل مقایسه با صنایع زیربنایی، جایگزین شود. اکنون توسعهدهندگان سرگرمی در کشور، بالاخص سازندگان بازیهای موبایلی، در حال تولید بازیهایی هستند که نه تنها صنعت بازیسازی را در بازار داخلی دچار تحول کرده بلکه در بازارهای بینالمللی نیز توانستهاند حرفی برای گفتن داشته باشند و در کنار مجهزترین استودیوهای بازیسازی به رقابت بپردازند. پس از پیشرفتهای مذکور، سوالی که برای بسیاری در خارج از این صنعت پیش آمده این است که در استودیوهای بازیسازی چه میگذرد؟ فرایند به وجود آمدن یک ایده و پیشبرد آن تا انتشار چگونه است؟ و مشکلات پیش روی بازیسازان چیست و چگونه مرتفع میشود؟ شاید یکی از مهمترین چالشهای صنعت، عرضه رایگان بازیهای خارجی در کشور به علت نبود قانون کپیرایت است. ساخت بازی و کسب درآمد از آن فرایندی پیچیده، زمانبر و فرسایشی است و این در حالی است که در ایران، استودیوهای بازیسازی میبایست با بازیهای رایگان خارجی نیز رقابت کنند. اولین مرحله این است که جامعه مخاطب ترجیح میدهد بازی را رایگان دانلود کند. بدیهی است برای پیشبرد و افزایش درآمد میبایست در ابتدا کاربری وجود داشته باشد لذا باید به این خواست مخاطب احترام گذاشت. حال، پس از انتشار که هزینه بسیاری نه تنها از لحاظ مالی بلکه از نظر زمانی و انسانی نیز صرف آن شده، باید با روشهای متعددی از جمله فروش در بازی (In App Purchase)، تبلیغات و غیره نسبت به کسب درآمد اقدام کرد تا علاوه بر...