هوش مصنوعی در کمین اینفلوئنسرها شاید اینفلوئنسرها بهواسطه «شغلشان» تشنه توجه باشند، اما آزمایش جدید هوش مصنوعی نشان از این دارد که همواره نمیتوانند خیره نگریستن شیفتگانشان را کنترل کنند. این پروژه که آن را «فالوور» نامگذاری کردهاند، اینستاگرامرهای (اهالی اینستاگرام) مهارنشدنی را پیجویی میکند و در این فرایند، گوشهای از قابلیتهای وحشتناک نظارت خودکار را نمایان میسازد. این آزمایش زاییده فکر دریس دیپورتر (Dries Depoorter)، هنرمند بلژیکی، است که پیشازاین با پاییدن سیاستمداران، آن هم با استفاده از تلفن در محل کار، توجهها را به خود جلب کرده بود. دیپورتر در آخرین آشکارسازیاش از خطرات فناوری، اطلاعات دوربینهای همگانی را تجزیهوتحلیل کرد؛ دوربینهایی که تصاویر مکانهای عمومی (و گاه خصوصی) را بهآسانی در دسترس قرار میدهند. دیپورتر ابتدا فیلم مناظر مورد پسند در اینستاگرام را هفتهها ضبط کرد. سپس اینستاگرام را در جستوجوی تصاویری که برچسب مکانی داشتند کاوید. پس از آن، نرمافزار او تصاویر اینستاگرام را با فیلمهای ضبطشده مقایسه کرد. به گفته دیپورتر، سیستم او اینفلوئنسرهایی را برگزید که بیش از صد هزار دنبالکننده داشتند. سپس آنها را با فیلمی که از عکسهای اینستاگرامشان میگرفت مطابقت داد. او چند نمونه را در اینستاگرام به اشتراک گذاشت. شاید در ابتدا به نظر برسد پروژه «فالوور» صرفاً زحمات طاقتفرسایی را به سخره میگیرد که برای پستهای اینستاگرام و عکسهای فوقالعاده میکشند. اما مدارک دیپورتر نشان میدهد هدفش مساله خطرناکتری است. همانطور که فعالان حوزه حفظ حریم خصوصی خاطرنشان کردهاند، سیستم نظارتی او در مقایسه با آنچه شرکتها از پیش به دولتها میفروختهاند، ملایم و بیخطر است. در این میان، اینفلوئنسرهای جویای توجه شاید کمتر نگران این مسائل باشند، اما نظارت هوش مصنوعی میتواند هر کسی را هدف قرار دهد. منبع: د نکست وب
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.