فناوری نظارتی چیست؟ چشم‌های همیشه ناظر

وقتی درباره فناوری نظارتی در دنیای امروز حرف می‌زنیم، در واقع به نظارت عمومی یا گسترده اشاره می‌کنیم؛ دولت از دوربین‌ها برای نظارت بر شهروندان در اماکن عمومی استفاده می‌کند. آیا این تعریف می‌تواند تغییر کند؟ کاملاً- شاید فردا بر شهروندان در اماکن خصوصی مانند خانه‌ها نظارت کنند (راستی چند دهه با ۱۹۸۴ فاصله داریم؟). تاریخچه فناوری نظارتی برای اینکه بحث آگاهانه‌تری درباره نظارت مدرن داشته باشیم باید به تاریخچه این فناوری نظارتی برگردیم: دوربین مداربسته (CCTV) که در آلمان ساخته شد اما در نیویورک عمومیت پیدا کرد. مهندسی در آلمان نازی در خلال جنگ جهانی دوم می‌خواست بر پرتاب موشک نظارت کند اما نمی‌خواست به محل پرتاب نزدیک شود. بنابراین دوربینی ساخت که می‌توانست ویدئو را به ‌صورت زنده به جایی که بود منتقل کند. دوربین مداربسته در عرض چند دهه به یکی از عوامل قدرت نظامی تبدیل شد؛ در واقع دو چشم دیگر به نیروی نظامی داد بدون اینکه نیازی به حضور فیزیکی نیروها در محل باشد. دوربین مداربسته تا دهه ۶۰ در فضاهای خارج از ساختمان نصب شد- نیویورک اولین شهر بود. ناگهان دولت همه‌جا را دید. عالی بود و معنایش این بود که جرائم کمتری رخ می‌دهد، مگر نه؟ خیر. به نظر نمی‌رسید تاثیری بر نرخ جرم گذاشته باشد. اما دولت دوربین‌های بیشتری را اضافه کرد زیرا موضوع اصلی جرم خرده‌پا نبود. دولت می‌خواست بر رفتارها نظارت کند و دست به شکار بزرگی بزند: «تروریست‌ها». نظارت: تماشای یک فرد یا یک مکان فناوری: ماشین‌آلات و تجهیزاتی که بر اساس اکتشاف علمی توسعه پیدا می‌کنند. نظارت بعد از ۱۱ سپتامبر ۱۱ سپتامبر کل دنیای نظارت را متحول کرد. ایالات‌ متحده بار دیگر درگیر جنگ شده بود و دوربین مداربسته کافی نبود. اگر به این موضوع خوب فکر کنید، متوجه می‌شوید که دوربین مداربسته در واقع عامل شرمساری دولت شد زیرا به ایالات‌ متحده این اطمینان کاذب را...