زمانی که جهان با ورود تکنولوژیهای نوین خصوصاً در حوزه فناوری اطلاعات دچار تحول شد یقیناً نهادهایی پیش از ورود تکنولوژیها لازم بود تا به وجود آیند که به این حوزه سامان دهند و آن را در چارچوب مشخصی قرار دهند یا به عبارتی آن را نظاممند کنند. پیش از ورود تکنولوژی نهادهایی وجود داشت که در حوزههای متعددی به تنظیم میپرداختند حال با ورود تکنولوژی و فناوریهای نوین اطلاعاتی و پیچیدگیهای آن بیش از هر نهادی وجود نهادهای تنظیمگر توجیه داشت؛ بنابراین لازم است در چنین شرایطی اگر از پیش، نهادهای تنظیمگر در این حوزه به وجود نیامدهاند، تاسیس شوند و ضوابط و استانداردهایی بر این حوزه حاکم شود. گفتار اول- نهادهای تنظیمگر در حوزه دادهها بند اول- دولت دولت مکلف است از دادهها حفاظت و حراست کند. زمانی که از نهادهای تنظیمگر سخن به میان میآید اولین نهاد، دولت، به ذهن متبادر میشود. حال آنکه منظور از دولت چیست یا کیست خود حدیث مفصلی است که در اینجا مختصراً آنچه به موضوع ما مرتبط میشود مورد بحث قرار میگیرد. در این قسمت به دولت به عنوان نهاد تنظیمگر اولیه یا اصلی خواهیم پرداخت. دولت دارای مفاهیم متعددی است؛ طبق یک نظریه مشهور حقوقی دولت را در یک تقسیمبندی به مفهوم اعم قلمداد میکنند که شامل کلیه نهادهای رسمی است و طبق این تعریف دولت اعم از قوه مجریه است. برخی نیز دولت را به معنای اخص مد نظر قرار میدهند و در این مفهوم مقصود از دولت قوه مجریه است. حال زمانی که سخن از نهادهای تنظیمگر در حوزه دادههاست ما میگوییم که مقصودمان از دولت به عنوان نهاد تنظیمگر چیست. ما در حوزه دادهها احتیاج به چارچوبی داریم که بتواند حقوق شهروندان و حتی قربانیان حقوق شهروندی را نیز تامین و حمایت کند. این امر بدین معناست که از دادههای موجود در فضای تجارت و معاملات اقتصادی...