جنگ هزار چهره دارد؛ اینترنت اشیای نظامی چیست؟

اینترنت اشیای نظامی به دسته‌ای از اینترنت اشیا گفته می‌شود که در عملیات رزمی و جنگ استفاده می‌شود. اینترنت اشیای نظامی از شبکه‌ای از نهادها یا «چیزها»ی متصل در حوزه نظامی تشکیل شده است که با یکدیگر به ‌صورت مستمر تعامل می‌کنند. این نهادها یا چیزها با محیط فیزیکی هماهنگ می‌شوند، از آن یاد می‌گیرند و با آن تعامل می‌کنند تا طیف وسیعی از فعالیت‌ها را به شیوه موثرتر و آگاهانه‌تر انجام دهند. مفهوم اینترنت اشیای نظامی تا حدود زیادی با این ایده سروکار دارد که نبردهای نظامی آینده تحت تسلط هوش ماشین و جنگ سایبری قرار خواهند گرفت. همچنین، گمان می‌رود نبردهای نظامی آینده در محیط‌های شهری به وقوع بپیوندند. اینترنت اشیای نظامی با ایجاد اکوسیستمی مینیاتوری از ظرفیت فناوری هوشمند برای پردازش اطلاعات حسگرها و مدیریت مستقل و خودکار چند وظیفه همزمان بهره می‌گیرد. این نوع اینترنت از لحاظ مفهومی برای کاهش بار جسمی و روانی سربازان در محیط رزمی طراحی شده است. چند عبارت متفاوت برای توصیف کاربرد فناوری اینترنت اشیا به منظور شناسایی، نظارت بر محیط، جنگ بدون حضور انسان و سایر اهداف رزمی در طول زمان پدید آمده‌اند. این عبارات به شرح زیر هستند: اینترنت اشیای نظامی (MIoT) اینترنت اشیای رزمی و اینترنت اشیای میدان نبرد (IoBT). اینترنت اشیا چیست؟ اینترنت اشیا به توصیف اشیای فیزیکی (گروهی از این اشیا) گفته می‌شود که در درون حسگرها، تجهیزات پردازش، نرم‌افزار و سایر فناوری‌ها تعبیه شده‌اند. این فناوری‌ها برای ایجاد ارتباط و تبادل داده با سایر دستگاه‌ها یا سیستم‌ها از طریق اینترنت یا سایر شبکه‌های ارتباطی مورد استفاده قرار می‌گیرند. چشم‌انداز اینترنت اشیای نظامی شامل طیف گسترده‌ای از دستگاه‌هایی می‌شود که صاحب ظرفیت‌های هوشمند حسگر فیزیکی، یادگیری و راه‌اندازی از طریق رابط‌های مجازی یا سایبری هستند و با سیستم‌ها ادغام می‌شوند. برخی از این دستگاه‌ها عبارت‌اند از: حسگرها، وسایل نقلیه، روبات‌ها، پهپادها، وسایل پوشیدنی، بیومتری، مهمات، زره،...