سخنان سخت نیز نمیتواند بیانگر تمامیت افکار و احساسات مردی باشد که پوستین کهنه خود را دریده و آماده ماجراجویی پیش رو میشود، او مصمم به یافتن راهی به ذهن و قلب خود است و در مرور دقیق خاطراتش، ارتباطاتش را همچون بندهای نورانی بررسی میکند که او را به تو پیوند میدهند. - یکی از همکاران شرکت حقوقی میلک بنک، توید، هارلی اند مک کوی در نیویورک سه عنوان وحشتناک در عنوان موضوع ایمیل شرکتهای آمریکایی، بدون هیچ ترتیب خاصی این موارد است: 1.«باید به واحد نیروی انسانی مراجعه کنید»، 2. «سوم جولای روز تعطیل نیست» و 3. «واقعی بود». بر اساس آمار دفتر کار وزارت کار آمریکا، هرماهه دو میلیون نفر در آمریکا کار خود را رها میکنند. یعنی هرساله 24 میلیون ایمیل خداحافظی برای همکاران گریان فرستاده میشود. البته این شامل اخراج، تعلیق و بازنشستگی و همچنین کارآموزانی که اصرار دارند در لیست دریافتکنندگان تمامی ایمیلها باشند، نمیشود. البته ایمیلهای منطقی مانند «برای همه چیز ممنون، دلم برایت تنگ میشود، از طریق جیمیل و فیسبوک با من در ارتباط باش» به ندرت یافت میشود چراکه به محض مواجهه با این ایمیلها، کلید حذف را زده و دیگر هیچ وقت او را که برای یک دقیقه صحبت کردن در این زندگی پرمشغله با شما شریک میشد، به یاد نخواهید آورد. در عوض معمولا کارمندان از پایانهای حماسی استفاده میکنند تا ناراحت و گریان یا عصبانی و یا خوشحالتان کنند یا فقط کاملا تعجب کنید. بله ترک کار سخت است. احساساتبرانگیز است. همکاران به دوستان و همخانهایهای سابق تبدیل میشوند. این ایمیلهای خداحافظی درخشان و تند با 2500 کلمه حکایت خوبی در خود ندارند. برای همین هم ایده فرستادنشان ایده خوبی نیست. من ناراحت نیستم و امیدوارم شما هم نباشید، چون این پایان نیست و تنها آغازی جدید است... در دورانی که اینجا بودم بسیار لذت بردم، درد زیادی...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.