نگاهی به روند مهاجرت کوچ‌نشین‌های دیجیتالی؛ جذب مغزها

تعداد کوچ‌نشینان دیجیتالی در ۲۰۲۰ در فواصل بین انواع گوناگون قرنطینه‌ها افزایش یافت زیرا میلیون‌ها کارمندی که از دفتر آزاد شده بودند به کشورهای خارجی کوچ کردند تا به دورکاری مشغول شوند. اما آیا حالا که شرکت‌ها از کارکنان‌شان می‌خواهند به دفترهایشان برگردند، کوچ‌نشینی دیجیتالی به بن‌بست خواهد رسید؟ تحقیقی جدید درباره بیش از ۲۰ هزار مهاجر در سراسر جهان نشان می‌دهد ۸۰ درصد مهاجران قصد دارند برای حداقل ۱۲ ماه دیگر در کشور میزبان بمانند. فقط هفت درصد مهاجران گفتند که برنامه‌ای برای جابه‌جایی دارند. طبق گزارش HSBC، سوئیس محبوب‌ترین مقصد مهاجران بوده است. این گزارش بر اساس سبک زندگی، اقتصاد و نظر مهاجران درباره آینده کشورها به آنها امتیاز می‌دهد. استرالیا و نیوزیلند به ترتیب در رتبه‌های دوم و سوم، و امارات متحده عربی و دو جزیره گرنزی و جرسی از جزایر مانش در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. این گزارش درباره سال آینده خوش‌بین است و نشان می‌دهد مهاجرت با وجود محدودیت برای مسافرت بین‌المللی در وضعیتی مناسب قرار دارد. اما تفاوت‌هایی در دوران پساپاندمی به وجود آمده‌: افرادی که به خارج از کشور سفر می‌کنند و ماهیت کارشان دچار تحول شتابان شده‌ است. مدیترانه در ادامه فهرست رتبه‌بندی به چشم می‌خورد. مهاجران این منطقه، بیش‌ از پیش کوچ‌نشینان دیجیتالی هستند: فریلنسرها، کارآفرینان یا کارمندانی که رئیس انعطاف‌پذیر دارند و فقط با یک لپ‌تاپ در مکان دلخواه‌شان کار می‌کنند. و کوچ‌نشینان دیجیتالی می‌خواهند جایی زندگی کنند که کیفیت زندگی‌شان را ارتقا دهد. مهاجران در نظرسنجی‌ها گفته‌اند که اسپانیا، قبرس و پرتغال بهترین گزینه‌های موجود برای ارتقای کیفیت زندگی هستند. کامرون سینیور، رئیس موقت HSBC Expat، می‌گوید: «رفاه و به‌زیستی (well being) هم یکی از مولفه‌های بدیهی بود. وقتی از مهاجران پرسیدیم آیا انتظار بهبود سلامت فیزیکی و روانی‌شان را در ۱۲ ماه آینده دارند یا خیر، کشورهای مدیترانه نمره خوبی گرفتند.» یونان در رتبه اول «رفاه» و اسپانیا،...