کرنش رگولاتوری دربرابر دموکراسی

خوان گونزالس: طرفداران ایده اینترنت باز و آزاد روز پنجشنبه برای تصویب طرح بی‌طرفی اینترنت رای‌گیری می‌کنند. در این جلسه می‌خواهیم درباره این موضوع با دوستان گپی بزنیم. تیم وو: این اتفاق بیشتر یک تصمیم تاریخی است. از مدت‌ها پیش ریشه‌های آن شروع به رشد کرده‌اند و برخی افراد سال‌ها روی موضوع کار کرده‌ا‌ند از جمله خود من که 13 سال با مساله درگیر بودم. به نظر من این اتفاق ما را در مسیر متفاوتی قرار می‌دهد و ضمن اینکه گامی بزرگ محسوب می‌شود دستاوردی مهم برای اوباما و تام ویلر خواهد بود. امی گودمن: تیم، می‌توانی کمی درباره چندوچون رگولاتوری اینترنت در آینده برایمان بگویی؟ بله حتماً. ببینید در سال 1934 کنگره جدید کمیسیون ارتباطات فدرال را تشکیل داد و اختیارات گسترده‌ای برای رگولاتوری کابلی به آنها اعطا کرد. در آن زمان مساله قدرت انحصاری نسخه اولیه ورایزون یعنی AT&T مطرح بود. و این مشکل اساساً همان بی‌طرفی شبکه یا عدم تبعیض در رگولاتوری محسوب می‌شد. صادقانه بگویم رگولاتوری آینده به این شکل است که با یک اصل ساده می‌گوید: شما نمی‌توانید اینترنت را بلوکه کنید. شاید از سایتی که در آن نوشته «ورایزون گران‌فروش است» خوش‌تان نیاید اما حق ندارید آن را بلوکه کنید. نمی‌توانید خدماتی را که ارائه می‌دهید، دستکاری کنید. از طرف دیگر نمی‌توانید به کسی بگویید اگر می‌خواهی سرعت بیشتر داشته باشی، باید پول بیشتر بدهی. می‌بینید رگولاتوری جدید درست شبیه خود اینترنت باز و آزاد است. بد نیست اینجا اشاره کنم که نوعی قانون بی‌طرفی شبکه از گذشته وجود داشته است. دلیل حضور ما در اینجا این است که ورایزون شکایت کرده تا قضیه را منتفی کند. خوان گونزالس: و اهمیت این موضوع که کمیسیون فدرال موضوع را از کابل‌های پهن‌باند به گوشی‌های همراه بسط داده است؟ بله، این یک پیروزی بزرگ است که فراتر هم خواهد رفت و حاصل کار تیم مدیریت اوباماست....