بشنو اما باور نکن!

امروزه در حالی مخاطبان یکی از عوامل اصلی ترند شدن فیک‌نیوزها تلقی می‌شوند که تعامل انسان با تکنولوژی به سوی جدال با فیک‌نیوزها می‌رود؛ اما پیروز جدالی که مخاطبان، رسانه‌ها و حتی شبکه‌های اجتماعی دنیای وب را به ستوه آورده، فیک‌نیوزها خواهند بود یا خبرهایی که با وجود اعتبارشان این روزها گاهی از مخاطبان جا می‌مانند؟ فیک‌نیوزها حالا به نظر دیگر بخش کوچکی از آنچه روزانه تحت ‌عنوان خبرها و منابع اطلاعاتی می‌شنویم نیستند بلکه همانند موج‌های خروشان یک اقیانوس، خبرها را در بر گرفته‌‌اند و شناسایی‌شان را حتی برای خبرنگاران دشوار کرده‌اند. در سال‌های اخیر، بیش از گذشته شاهد گیر افتادن رسانه‌ها در تله‌ فیک‌نیوزها بوده‌ایم؛ خبرهایی که به سرعت منتشر و با همان سرعت نیز تکذیب می‌شوند. البته فقط در ایران نیست که درگذشت یک چهره مشهور، استعفای یک مقام دولتی و غیره رسانه‌ها و مخاطبان را به ورطه فیک‌نیوزها می‌کشد، آمارها و نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که فیک‌نیوزها در سال‌های اخیر مقدار قابل توجهی از منابع خبری را زیر سلطه خود برده‌اند. مرکز مقابله با شایعات سایبری سال گذشته آماری از بیشترین اخبار جعلی در کشورها منتشر کرد که نشان می‌دهد در برزیل ۸۵ درصد اخبارْ دورغ هستند. این رقم در در بریتانیا ۷۰ درصد، اسپانیا ۶۸ درصد و در آمریکا و فرانسه ۶۷ درصد است. این البته در حالی است که نمودار منتشرشده از سوی statista که بر اساس داده‌هایی در سال ۲۰۱۸ جمع‌آوری شده حکایت متفاوتی را روایت می‌کند، چراکه طبق آن، ترکیه کشوری است که می‌توان با ۴۹ درصد، بیشترین میزان فیک‌نیوزها را در آن پیدا کرد و سپس کشورهای مکزیک، برزیل و آمریکا قرار دارند. علاوه ‌بر این، استاتیستا در یک بررسی برآورد کرده است که از مارس ۲۰۱۸ حدود ۵۲ درصد از آمریکایی‌ها معتقدند سایت‌های خبری آنلاین به صورت مرتب اخبار جعلی را در ایالات متحده گزارش می‌دهند و البته ۳۴...