تصویر کارت ملی خود را ارسال کنید. تصویر پشت کارت ملی خود را ارسال کنید. اینها اولین جملاتی است که پس از ورود به یکی از اپلیکیشن‌های شعب بانکداری دیجیتالی برای باز کردن حساب آنلاین می‌شنوید. درست مثل اینکه به یک باجه بانک مراجعه می‌کنید و مسئول باجه کارت ملی و شناسنامه شما را طلب می‌کند. مدارک را از شما دریافت و کپی آنها را در پرونده‌ای برای خود ذخیره می‌کند. حال کپی کردن مدارک جای خود را به ارسال تصاویری داده‌ است که این تصاویر با پایگاه‌های داده‌ای مختلف چک می‌شود. دقیقاً شبیه همان کاری که مسئول باجه بانکی انجام می‌داد. وظیفه‌ای که این روزها دیگر برون‌سپاری شده است. این اپلیکیشن‌های بانکی که این روزها سعی می‌کنند نام نئوبانک را یدک بکشند و این نام را در جامعه پررنگ کنند قرار است بتوانند بخشی از سرویس‌های بانکی را بدون نیاز به حضور مردم در شعب به آنان ارائه دهند. سرویس‌هایی که تا پیش از این بارها تقاضای الکترونیکی و ارائه آنلاین آن از سوی کاربران مطرح شده بود حال به نظر می‌رسد در یک بسته‌بندی شیک زیر عنوان نئوبانک ارائه می‌شوند، اما آیا می‌توان آنها را نئوبانک نامید؟ یا همان شعب دیجیتالی بانک‌های فعلی هستند و با توجه به سرویسی که ارائه می‌دهند نمی‌توان نامی بیشتر رویشان گذاشت؟ نگاهی به لیست سرویس‌های ارائه‌شده از سوی نئوبانک‌های مطرح بین‌المللی مانند رولوت و مونزو نشان می‌دهد که این بانک‌ها به صورت مشخص روی ارائه یکسری از خدمات تمرکز کرده‌اند و کلیه سرویس‌های بانکی را در شرایط فعلی ارائه نمی‌دهند. آنان به کاربران خود می‌گویند پول‌شان را با کمترین کارمزد و حتی رایگان برایشان نگهداری می‌کنند. این سرویس در وضعیت کنونی برای تمامی کسانی که در ایران حساب بانکی دارند رایگان است. هیچ کدام از بانک‌های ایران از مردم به ازای نگهداری از پول و حفظ حساب بانکی کارمزدی دریافت نمی‌کند و...