همه زنان استم

نفس اینکه موضوع پرونده حال و روز زنان شاغل و مدیر در حوزه فناوری در جهان باشد، شاید این معنی را بدهد که اوضاع این مقوله خیلی خوب نیست، به ویژه که قبلاً پرونده‌ای جامع در مورد مدیران و فعالان حوزه آی‌تی در جهان فارغ از جنسیت کار کرده‌ایم. واقعیت این است که آمار و گزارش‌ها نشان می‌دهد حتی در قلب سیلیکون‌ولی که شاید به عنوان اتوپیای فضاهای کاری موفق در حوزه فناوری شناخته می‌شود نیز عدم تعادل جنسیتی بین تعداد و رتبه شاغلان موفق به چشم می‌خورد. اگر از استثنائاتی که توانسته‌اند قله‌های رفیع رهبری فناوری را فتح کنند -و در این پرونده از آنها یاد شده- بگذریم، حتی در دره سیلیکونی نیز دفاتر برندهای کوچک و بزرگ حوزه فناوری شاهد سطح امیدوارکننده‌ای از تعادل، توازن و تنوع جنسیتی نیستند. برخی به این واقعیت اعتراف کرده و به دنبال راهکارند، بعضی هم از بیخ و بن منکر آنند. حال اینکه وضع کلی شاغلان مونث در کسب و کار جهان به شکل کلی در چه حال است سوالی است که پاسخ آن قطعاً از حوصله، تخصص و هدفگذاری این نشریه خارج است اما اینکه چالش عدم برابری جنسیتی در محیط‌های کاری حوزه‌های فناوری جهان یا به شکل کلی‌تر همان استم (به قول خودمان همان رشته فنی) STEM (Science, Technology, Engineering & Mathematics) وجود دارد، چیزی است که نمی‌توان چشم به روی آن بست. برای نمونه در آمریکا همه از دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی که تعداد فارغ‌التحصیلان و همچنین شاغلان حوزه استم از امروز بهتر بود، به عنوان دوران طلایی گذشته یاد می‌کنند. بدون هیچ تحقیقی و فقط مبتنی بر آنچه دیده می‌شود به نظر می‌آید وضع در کشور خودمان از معدل جهانی‌اش اگر بهتر نباشد قطعاً بدتر نیست (شاهد آن برای نگارنده این یادداشت مقایسه تعداد دختران دانشجوی همکلاسی در سال ۶۵ -وقتی در رشته فنی وارد دانشگاه شدم...