من، مهرک محمودی، با شماره شناسنامه *** 29 و کد ملی **** 005968
این روزها تهران تنها شهر من برای زندگی نیست، توییتر و اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی نیز شهرهای من برای زندگی هستند. از هیاهوی هر کدام که خسته و ناامید می‌شوم به دیگری پناه می‌برم و در خیابان‌های آنجا وقت می‌گذرانم. دوستان من نیز در هر کدام از این فضاها مرا به نوعی می‌شناسند. یکی از آنها بازنمایی خستگی روزانه من است و دلخوری‌ها و شوخ‌طبعی‌هایم و دیگری کاملاً سیاه سفید اما پر از امید و آرزو برای سفرهایی طول و دراز. حال من کدام یک از این شخصیت‌ها هستم. کدام یک از آنها واقعی است.
مهرک با عنوان خبرنگار حوزه فناوری اطلاعات یا شخصی که بیشتر اوقات خود را در کافه‌ها می گذراند و گاهی غر می‌زند و گاهی می‌خندد یا شخصی که بیشتر شهرگردی می‌کند و سفر می‌رود و آن را به صورت سیاه سفید با دیگران به اشتراک می‌گذارد؟ مرا با کدام یک می‌شناسند؟ا گر روزی من فقط با شماره شناسنامه یا در نهایت کدملی‌ام شناسایی می‌شدم، امروز با شماره تلفن همراه یا حساب بانکی یا حتی اکانت‌های شبکه‌های اجتماعی‌ام قابل شناسایی هستم.
روزی که به دنیا آمدم ثبت احوال اطلاعات هویتی مرا ثبت کرد بعدها شبکه بانکی اطلاعات هویتی‌ام را با اطلاعات حساب بانکی‌ام هماهنگ کرد و در دوره‌ای شماره تلفن همراه من تبدیل به سیاهه اعمالم شد. گره زدن این سه بخش به یکدیگر می‌تواند منِ واقعی را بشناساند. توسعه فضای مجازی موجب تغییر مفهوم احراز هویت شد. اگر زمانی فقط با در دست داشتن شناسنامه امکان احراز هویت وجود داشت، حال قرار گرفتن پشت صفحه‌های مانیتور این امکان را کمرنگ کرده است.
برای اطلاع بیشتر از این موضوع، گزارش مهرک محمودی در این باره را بشنوید:
