همهگیری کرونا، ابر رخداد سال ۹۹ بود و شاید بعد از سیستم بهداشت و درمان، ارتباطات و فناوری اطلاعات مهمترین بخشی بود که تحت تاثیر این همهگیری قرار گرفت. بسیاری از سرویسها که سالها بود پشت در اتاقهای مدیریتی مانده بودند به سادگی ارائه شدند. استارتآپهایی در این سال زیانهای فراوان دیدند و حتی برخی از بین رفتند و در مقابل، برخی دیگر رشد کردند. اینترنت و فضای مجازی به تنها گزینه آموزش تبدیل شد و سدهای بزرگی در این راه از میان برداشته شد و در نهایت، کرونا پیرنگ تمامی حرفها، تصمیمها و اقدامات مردم شد. پیوست در آخرین شماره سال ۹۹ با همین پیرنگ، مهمترین رخدادهای سال را بررسی کرده است. هرچند احتمالا تا آخرین روزهای سال جاری، برگهای جدیدی به هرکدام از این پروندهها افزوده خواهد شد؛ اما اگر مبدا سال را ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ بگذاریم (زمانی که ورود کرونا به ایران رسما تایید شد) آنوقت تا پایان بهمن سال جاری، یک سال کرونایی داشتهایم.
سال ۸۷ به امید تغییرات بسیار در جامعهام رشته علوم ارتباطات شاخه روزنامهنگاری را برگزیدم. به صورت پراکنده در همشهری و مجله فرهنگ وسینما مینوشتم. اما همواره فکر و ذکر منِ تازهکار پیرامون مسائل اجتماعی و سیاسی میگذشت. تا اینکه سال ۹۵ وارد پیوست شدم و به واسطه پیوست پا به دنیای بیکران فناوری گذاشتم و عاشقش شدم.
سال ۸۵ و با انتخاب رشته دانشگاهی که نقشی در آن نداشتم وارد حوزه روزنامهنگاری شدم و حالا عاشق این کارم. ۱۲ سال است که به صورت تخصصی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کار میکنم؛ ۸ سال از این مدت به کار در تحریریه روزنامههای دنیای اقتصاد و ایران گذشت و با روزنامههای سرمایه، هممیهن، همشهری و اعتماد نیز همکاری داشتم. از سال ۹۷ مسیر فعالیتم تغییر کرد و در نهایت رسیدم به تحریریه پیوست.
سال ۸۱ رشته مهندسی را رها کردم به شوق روزنامهنگاری. از همان سال تاکنون، در حوزههای مختلفی مانند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، گردشگری، ورزشی و... در رسانههایی مانند همشهری، حیاتنو، توسعه، عصر ارتباط و... کار کردهام. از میانه سال ۹۲ و پس از حدود ۳ سال دوری از حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، به پیوست آمدم و دوباره روزنامهنگار این رشته شدم.