مشکل فنی بانکی موجب تاخیر در تسویه پرداختیارها شد
براساس اطلاعیه پرداختیارهای زرینپال، وندار و جیبیت، تسویه پرداختیاری امروز، یکم آذر ۱۴۰۳، با تاخیر…
۱ آذر ۱۴۰۳
۷ آبان ۱۳۹۹
زمان مطالعه : ۵ دقیقه
در چهارمین انقلاب صنعتی، تکنولوژیهایی همچون هوش مصنوعی (AI) شکل تازهای به اقتصاد، جوامع و محیط زیست خواهند داد. هوش مصنوعی برای شرکتهای بزرگ و کوچک موقعیتهای اقتصادی فراهم کرده و به رشد این تجارتها کمک میکند. همچنین این تکنولوژی از دیدگاه اجتماعی نیز مزایای بسیاری خواهد داشت. الگوریتمهای یادگیری ماشینی به تشخیص پزشکی ارزان قیمت در مناطق روستایی که پیشتر به پزشک دسترسی نداشتند کمک میکند. هوش مصنوعی به معلمان کمک میکند که دیگر نگران وظایف مدیریتی نباشند و زمان خود را تنها صرف آموزش کنند. همچنین سیستمهای حمل و نقل هوش مصنوعی به هوشمندی و کاهش آلودگی شهرها نیز کمک میکنند و از این لحاظ برای محیط زیست نیز مفید خواهند بود.
به گزارش پیوست، با وجود تمام مزایای هوش مصنوعی، افزایش نگرانیها درمورد تاثیرات منفی، نگرانیهای اخلاقی و آینده هوش مصنوعی رویکرد جهان نسبت به این تکنولوژی را تحت تاثیر قرار داده است.
پس آیا باید هوش مصنوعی را برای کمک به اجتماع کنترل کنیم؟
ارتباط دیجیتال در پیشرفت هوش مصنوعی نقشی کلیدی دارد. با این وجود هنوز هم نیمی از جمعیت چهار میلیاردی آسیا هنوز به اینترنت دسترسی ندارند. اگر این مسئله برطرف نشود، احتمال عقب افتادگی در حوزه هوش مصنوعی را در کنار عقب افتادگی دیجیتال شاهد هستیم. یکی از ملزومات رشد در آینده، حضور و استفاده از آن در جامعه و جهان است. از همین روست که دولتها و بخشهای خصوصی باید امکان اتصال به اینترنت را برای تمامی اقشار فراهم کنند و این موضوع را به یکی از اولویتهای اصلی خود تبدیل کنند.
هرچه داده بیشتری درمورد یک موضوع در دسترس باشد امکان کار روی آن مسئله بیشتر خواهد بود. داده و تکنولوژی باعث میشود تا سرعت، عمق و دقت تحلیل یک چالش اجتماعی افزایش یافته و راهحل، همکاری و سرمایهگذاری خلاق بیشترین تاثیر را داشته باشند. در نتیجه دسترسی به دادههای با کیفیت و جدید یکی از عناصر مهم در آموزش الگوریتمهای هوش مصنوعی محسوب میشوند که درنهایت برای جوامع آسیب پذیر بسیار مفید خواهد بود. همکاری صندوق سرمایهگذاری لاکونا از بنیاد راکفلر با شاخه خیریه شرکت گوگل (Google.org) و مرکز تحقیق و توسعه بینالمللی کانادا یکی از اولین همکاریهای بزرگ در این زمینه محسوب میشود.
دولتها باید مهارت خود و شهروندانشان را برای عصر دیجیتال افزایش دهند. در بنگلادش دولت به این مسیر تازه پا گذاشته و دیجیتال سازی را یکی از اولویتهای ملی قرار داده است. این دولت از نسل جوان خواسته توان و مهارتهای دیجیتال خود را افزایش دهند تا احتمال استخدام و کار برای آنها افزایش پیدا کند. دولت سنگاپور به کارکنان بزرگسال خود یک نوع حسابهای اعتباری به نام مهارتهای آینده ارائه میدهد که میتوانند از آن برای ثبت نام در دورههای آموزشی استفاده کنند. همچنین دولت این کشور برای شرکتهایی که روی افزایش مهارت کارکنان کم درآمد خود سرمایهگذاری کنند تخفیفهای مالیاتی در نظر میگیرد.
دولتها باید سرمایهگذاری در حوزه هوش مصنوعی را به سمت رفع چالشهای اجتماعی و محیط زیستی هدایت کنند. انقلاب دیجیتال احتمالا توسط بخش دولتی رهبری خواهد شد. ماریانا مازوکاتو متخصص اقتصاد با بررسی موتور جستجوی آیفون و گوگل به این مسئله اشاره کرد. هردوی این نوآوریها از مداخله دولتی سود میبردند. بسیاری از تکنولوژیهای آیفون همچون جیپیاس، صفحه لمسی و سیری توسط دولت آمریکا پایه گذاری شدهاند.
الگوریتم ردهبندی صفحه گوگل نیز توسط بنیاد علمی ملی در آمریکا پایه گذاری شده است و البته مهمتر از همه اینترنت است که آنهم از سوی دولت ساخته و ارائه شده است. با این وجود انقلاب تکنولوژی در آسیا با سرعت بالایی در حال پیشروی است و بخش خصوصی به ویژه غولهای تکنولوژی این حرکت را رهبری میکنند. حالا سوال اینجاست که دولت چطور میتواند انگیزه بخش خصوصی را برای استفاده از هوش مصنوعی در راستای منفعت اجتماعی افزایش دهد؟
برخی کشورها به نوعی به این مسئله پاسخ دادهاند. قانون تجارت اجتماعی در تایلند از تجارتهایی که هدف اجتماعی را در دستور کار خود قرار بدهند حمایت میکند، در فیلیپین یک سیستم اعتبارسنجی تجاری ارائه شده است که این نسخه تنها نسخه از نوع خود به شمار میآید که برای شرکتهایی که کالاها و خدمات با ارزش را با قیمتی قابل قبول و مقرون به صرفه به مردم کم درآمد ارائه دهند تخفیف مالیاتی در نظر میگیرد.
از آنجایی که هوش مصنوعی توسط انسان طراحی میشود و هر انسانی گرایشات و جهت گیریهای خاص خود را دارد، وقتی الگوریتمهای ساخته شده به موضوعات اقتصادی و اجتماعی اعمال شود شاهد مشکلاتی همچون نژادپرستی، جنسیت ستیزی و دیگر تبعیضهای خطرناک خواهیم بود. در موارد بسیاری مشاهده میشود که الگوریتمها به ویژه در جوامع حاشیهای باعث آسیب و تبعیض میشوند. مسئله دیگر تنها به تکنولوژی محدود نمی شود و انسانیت و اخلاق در تکنولوژی نیز اهمیت بالایی دارد. تبیین اخلاق برای هوش مصنوعی نیازمند آگاه سازی و آموزش سازندگان این سیستمها است.
امروز ما در دوران اوج استفاده از داده و هوش مصنوعی در جهان هستیم. با نفوذ تکنولوژیهای وابسته به هوش مصنوعی در تمامی لایههای اجتماعی، مدیریت هوش مصنوعی به چالشی اجتماعی تبدیل میشود. افراد، تجارتها، دولتها، خیرهها و نهادهای بشردوستانه باید با همکاری یکدیگر تلاش کنند تا منافع اجتماعی را هوش مصنوعی را به حداکثر رسانده و آسیب را به حداقل برساند.
منبع: forbes