در کنفرانس بین‌المللی مدیریت فناوری و نوآوری مطرح شد: سازمان‌های دولتی در هوش مصنوعی ناکارآمد هستند

به گزارش پیوست؛ پانزدهمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت فناوری و نوآوری با موضوع «بازگشت به ایران، در رد و تمنای توسعه» برگزار شد. کامران باقری کارآفرین هوش مصنوعی  و صاحب‌‌نظر مدیریت نوآوری در این نشست، ضمن اشاره به کارکرد سازمان‌های دولتی در هوش مصنوعی گفت: با وجود اینکه هوش مصنوعی با شفاف‌سازی فرآیندها ابزار ناکارآمدی را حذف کرده‌اند‌، سازمان‌های دولتی در هوش مصنوعی ناکارآمد هستند. ممکن است برخی بگویند‌ هوش مصنوعی تصمیم حاکمیت است اما در واقعیت، ما و نخبگان در موضوع هوش مصنوعی سهیم هستیم هرچند نمی‌توان منکر تصمیم نهادی و حاکمیتی شد. ما فرمان هوش مصنوعی را نباید به دست امنیتی‌ها و بروکرات‌ها بسپاریم اما در هر صورت این کار را ما انجام می‌دهیم. معتقدم به مدیران جدید نیاز داریم که ارزش اقتصادی خلق کنند.

او هوش مصنوعی را انقلاب چهارم نامید و گفت: هوش مصنوعی تاریخ را به قبل و بعد تبدیل کرده است‌. انسان هوشی ساخته که روایت‌گر است و سابقه تاریخی ندارد و به واسطه آن مفهوم رسانه تغییر پیدا کرده است‌. معتقدم ما در یک نقطه عطف تاریخی ایستاده‌ایم. در عصر هوش مصنوعی تغییرات به صورت هفتگی است و کسی که زمان را از دست بدهد غافلگیر خواهد شد. ما میان ایران فرسایشی و ایران نوآور و هوشمند قدرت انتخاب داریم‌ اما متاسفانه باید گفت شیب اقتصاد‌ علیه نوآوری است.

باقری ادامه داد: استعمارگران می‌توانند موضوعات را به بحران دائمی تبدیل و آشوب ایجاد کنند و شهرهای ایران را غیر قابل سکونت کنند اما از طرف دیگر با کاربرد بلادرنگ هوش مصنوعی می‌توان ناترازی‌ها را مهار کرد اما از طرف دیگر  هم هوش مصنوعی می‌تواند موقعیتی ایجاد کند که حس حقارت در برابر همسایه ها داشته باشیم‌.

این کارآفرین هوش مصنوعی افزود: با هوش مصنوعی می‌توانیم شاهد ریشه‌کن شدن برخی بیماری‌ها باشیم‌ ولی از لحاظ ملی در موقعیتی قرار داریم که هوش مصنوعی را روی ما تست می‌کنند. ما از لحاظ امنیت ملی نباید در این مرحله قرار داشته باشیم و از مفهوم جدید قدرت عقب بمانیم. وقتی در جریان تحول قرار نداریم و نمی‌توانیم پروژه بین‌المللی انجام دهیم، بازیگر هوش مصنوعی هم نمی‌توانیم باشیم‌ و مسیر رشد و تعداد مقالات برای هوش مصنوعی را از دست می‌دهیم.

برای توسعه پیدا کردن کشور، باید مفاهیم را بازآفرینی کرد

مجتبی مدرس‌زاده صاحب‌نظر ارتباطات و توسعه سازمانی در این نشست به مفهوم توسعه پرداخت و گفت: علت شکست در توسعه شاید این باشد که در مراحل جدید، مفاهیم اصلی را بازآفرینی نکرده‌ایم. مفهوم توسعه جزئی از مراحلی است که به صورت مداوم باید آن را باز آفرینی کنیم‌. حرکت به سمت توسعه زمانی اتفاق می افتد که استعدادهای فلج شده دوباره به کار انداخته شود. اصل اول این است که هر سیستمی جزئی از سیستم کلان‌تر است و سیستم‌ها تا مقطعی به صورت خودکفا رشد می‌کنند. توسعه مفهوم چند سطحی و چند لایه‌ای است اما کارآمدی، نیاز به توسعه در سیستم‌های بالادستی دارد. باید این را درک کنیم که مفهوم چند بعدی را نمی‌شود توجه به یک بعد گسترش دارد بلکه توسعه حاصل هماهنگی و پیشرفت تمام سیستم است.

سیدمحمد بهشتی شیرازی صاحب‌نظر فرهنگ و هنر در ادامه این نشست، با اشاره به شروط توسعه در کشور گفت: تازگی و نویی همیشه وجود دارد و چیزی نیست که از عدم به وجود آمده باشد. در دهه‌ها، ما نو نمی‌شویم اما در دوران نه چندان دوری، ما حرف‌های نویی‌ می‌زدیم. نو شدن محصول زنده بودن و شرط بقا است. ما تا زمانی در هر رشته‌ای، اهل آنجا بودیم اما بعد از یک‌جایی دچار اختلال در اهلیت شدیم. ما که در تاریخ آن آثار را ایجاد می‌کردیم، بعد از یک زمانی کیفیت آثار به شدن افت کرد. علت این که ما توسعه پیدا نکردیم این است که ما دچار اختلال در اهلیت شدیم. اگر می‌خواهیم توسعه پیدا کنیم باید به اهلیت خود یعنی متصل شدن به ریشه برگردیم. از بعد از جنگ ایران و روسیه، شروع به قطع ریشه‌ها کردیم، به همین دلیل نوآوری نداریم. شرط لازم نوآوری، احیای اهلیت است‌.

فناوری، به تنهایی رشد نمی‌کند

مهدی انصاری اقتصاد‌دان نیز به اهمیت اقتصاد برای توسعه کشور اشاره کرد و گفت: اقتصاد علمی است که می‌گوید اگر بودجه ایران از سنگاپور که جغرافیای کوچک تری نسبت به ایران دارد،کمتر باشد، نمی‌توان امکاناتی به اندازه سنگاپور ایجاد کرد. حدود ۲۰۰ سال گذشته، نرخ فقر مطلق به ۸۰ درصد می‌رسید. یعنی از هر ۱۰ نفر، ۸ نفر به صورت مطلب فقیر بودند. امروزه  فقر مطلق به حدود ۱۰ درصد رسیده است. سطح درآمد سرانه در دنیا تقریبا ۱۰ برار شده است و این یعنی نظام سلامت، امید به زندگی و آموزش بیشتر و بهتر می‌شود.

انصاری گفت: در این ۲۰۰سال فناوری هم رشد قابل توجهی داشته است اما شوروی ثابت کرد یک فناوری لزوما به تنهایی رشد نمی‌کند چون اقتصاد شوروی، محدودیت‌ها را آشکار نکرد. اقتصاد به داده نیاز دارد و اگر آن داده‌ها نباشد، محدودیت‌ها هم نمایان نمی‌شود. یکی از دلایلی که باعث می‌شود مسیر شفاف نباشد و محدودیت‌ها پنهان‌ بمانند‌، نمایش است. اگر می‌‌خواهیم‌ طرحی نو در کشور داشته باشیم، باید نمایش‌ها پایان پیدا کند و بازیگر و تماشاچی نمایش نباشیم.

کیوان جامه‌بزرگ معاون توسعه راهبردی و امور شرکت‌های فناپ، در نشست «بازگشت به ایران، در رد و تمنای توسعه» به سال ۱۴۰۴ به‌عنوان سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور اشاره کرد و گفت: چشم‌انداز، صرفا یک سند معمولی نیست بلکه یک قرارداد اجتماعی آینده است و امروز می‌بینیم که این سندِ به تعبیر من، همه‌چیزگوی و پرگوی و همه‌چیزخواه، عملا ازدحامی از یک سری عبارات و گزاره‌های همه‌جا و همه‌چیز درست بود و نتیجه‌ای در بر نداشت.

او با بیان این‌که تغییر پارادایم، موتور محرک فناوری و نوآوری است و زمانی که چارچوب‌ها و نظم موجود دچار بحران می‌شوند تغییر پارادایم اتفاق می‌افتد، گفت: کشور با انواع بحران‌ها و ناترازی در همه ابعاد از جمله ناترازی انرژی، محیط زیست، مالی، سرمایه اجتماعی و ظرفیت‌های نرم و تصمیمات سخت روبرو است و اگر بخواهیم به نیمه پر لیوان نگاه کنیم، حالا که کشور دچار بحران است باید تغییر پارادایم اتفاق بیافتد.