توسعه زیرساخت تجهیزات کشور از مسیر مشارکت واردکنندگان و تولیدکنندگان عبور می‌کند

به‌گزارش پیوست، فعلان حوزه تجهیزات زیرساختی کشور بر این باورند که حجم تقاضا و نیاز بازار تجهیزاتی روز به روز در حال افزایش است و از سمتی توان تولید داخلی برای این میزان ناکافی است و از سمت دیگر محدودیت‌های وارداتی وجود دارد. سهم از بازار مناسب و رفت‌وبرگشت موثر میان تولید داخل و واردات از مهم‌ترین نکاتی بود که در نشست «نوسازی زیرساخت دیجیتال ایران، بومی‌سازی یا واردات؟» مطرح شد.

طراحی و ایجاد یک نقشه راه مشخص برای تولید داخل از سمت رگولاتوری مساله‌ای بود که به جای خالی آن در این حوزه اشاره شد. از نظر کارشناسان این بخش،‌ سرمایه‌گذاری موثر، سیاست‌گذاری کارآمد،‌ برقراری توازن میان دوبخش تولیدکنندگان و واردکنندگان و همچنین تلاش برای حضور و نقش‌آفرینی استعدادهای ایرانی، اصلی‌ترین مولفه و شاخصه‌های توسعه زیرساخت تجهیزاتی کشور نامیده شد.

تکه‌های گم‌شده پازل 

حسین اسلامی، مدیرعامل شرکت رمیس در این نشست بر اهمیت سرمایه‌گذاری و سیاست‌گذاری جدی و درازمدت حوزه تجهیزات زیرساختی کشور تاکید کرد. از نظر او علاوه‌بر نقش مهم استعدادها در توسعه این حوزه، رگولیشن هم باید نقاط و موقعیت‌های اصلی را شناسایی و در آن بخش‌ها سرمایه‌گذاری کند. اسلامی در این نشست عنوان کرد که حوزه زیرساخت یک کسب‌وکارست و باید چرخه‌ای شکل بگیرد تا افراد بیشتری از آن منتفع شوند. او در ادامه این موضوع گفت: نتیجه‌بخشی در این زمینه مستلزم تعامل و همراهی تامین‌کنندگان و تولیدکنندگان است. اختلاف میان این دوبخش هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. اگر دست به دست هم ندهیم و سراغ چندتا از بهترین‌های بازار نرویم از دید من در آینده توفیقی اتفاق نمیفتد. او همچنین اشاره کرد که در صورت همکاری نداشتن با یکدیگر احتمال ورود به بازارهای بزرگتر نیز کمرنگ می‌شود.

مدیرعامل رمیس همچنین گفت: اگر بتوانیم به یک برنامه‌ریزی و تجربه رفت و برگشتی مناسبی میان تامین‌کنندگان و تولیدکنندگان تجهیزات زیرساختی کشور برسیم با وجود شرایط سخت کشور،‌ می‌توان به دستاوردهای خوبی در زمینه تولید داخلی برسیم.

محمدهادی شالباف، مدیرعامل شرکت پردازش و ذخیره‌سازی سریع داده HPDS در این نشست توضیح داد که حرکت به سمت استفاده از تمامی ظرفیت‌ها برای ایجاد ارزش افزوده تولید و واردات به‌اندازه، هم یک تمایل است و هم یک اجبار. از نظر او این دوبخش می‌توانند مکمل هم باشند نه رقیب یکدیگر. شالباف همچنین اشاره کرد که برخوردار نبودن از یک نقشه راه برای تولید داخلی یکی از چالش‌های این مسیر محسوب می‌شود که رگولاتوری باید درصدد طراحی و ایجاد آن بربیاید.

مدیرعامل شرکت پردازش و ذخیره‌سازی سریع داده HPDS معتقدست که حوزه زیرساختی تنها به تجهیزات و مسائل فنی محدود نمی‌ماند و در نگاهی کلان‌تر با توجه به ارتباطی که زیرساخت با داده‌های بااهمیت دارد در زمره امنیتی هم قرار می‌گیرد. او در این باره گفت: حوزه تجهیزات زیرساخت و تولید در این بخش صرفا یک نگاه اقتصادی نیست و یک رویکرد استراتژیک است. این حوزه با امنیت ملی گره خورده و اهمیت فراوانی دارد. البته این بدان معنا نیست که نباید واردات داشته باشیم بلکه منظورمان این است که باید از تمامی ظرفیت‌ها برای ارزش افزوده و واردات به‌اندازه استفاده کنیم.

او همچنین اشاره کرد که سرمایه‌گذاری و کار روی این حوزه در طول زمان نتیجه خواهد داد و در بلندمدت می‌توان شاهد صرفه اقتصادی آن بود.

رضا صبائی، مدیرعامل شرکت ژرف پویان توس برای آینده این حوزه سه چشم‌انداز را ترسیم کرد. نخستین آنها بومی‌سازی تجهیزات زیرساختی و دومین گزینه واردات است. طبق گفته او سومین مورد از مسیر مشارکت میان این دوبخش و داشتن بانی مشخص برای این حوزه عبور می‌کند. صبائی در ادامه عنوان کرد: با نگاهی خوشبینانه اگر به سمت تولید مشارکتی برویم می‌توان نسبت به بهره‌مندی از تولید داخل و واردات امیدوار بود.

محمدرضا پاکروان، مدیرعامل شرکت پرتو تماس نوین(پرمان) یکی از نیازمندی‌های توسعه این حوزه را علاوه‌بر سیاست‌گذاری، سرمایه‌گذاری و در اختیار داشتن بازار مناسب، حضور و نقش‌آفرینی استعدادهای انسانی قلمداد کرد. از نظر او باید در کشور شرکت‌های های‌تک قوی و سودآوری وجود داشته باشد تا از فرار نخبگان جلوگیری شود. حضور این نخبگان در کشور و توانایی و دانششان در نهایت به توانمندشدن و بزرگ شدن صنعت کمک می‌کند. او در این باره گفت:بخش عمده توسعه این بخش در گرو ماندن در کشور نخبگان و استعدادهای برتر است. اگر جوانان قابل و مستعد ما در کشور باشند و نقش‌آفرینی کنند این چرخه اقتصادی ایجاد خواهد شد. او همچنین اشاره کرد که مسیر مناسب و سودآور آینده این صنعت اتکای متوازن به دوبخش نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است.

سهم از بازار زیرساخت

پاکروان معتقدست نگاه تمامیت‌خواه برای تولیدکننده داخلی نگاه سالم و واقعی‌ نیست. او همچنین اشاره کرد که تولید داخل تجهیزات زیرساخت برای رشد نیازمند بازار و وجود توازن میان عرضه و تقاضاست. او در این نشست به موضوع واردات بیش از اندازه تجهیزات زیرساخت پرداخت و گفت: به‌کرات با این موضوع مواجه بودیم که نیازمندی‌های این زمینه تا یک حدی با تولید داخلی قابل برطرف شدن است اما عموم آنها از برندهای خارجی تهیه و خریداری شده است. این درحالی است که یک قاچ از این کیک بزرگ هم برای پیشرفت صنایع داخلی کافی است اما همین یک قاچ هم گاهی اوقات دریغ می‌شود.

از منظر شالباف یکی از عوامل مهم در این موضوع بازاری است که در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار می‌گیرد. او درباره حمایت‌های دولت در این زمینه گفت: دولت از تولیدکنندگان داخلی حمایت‌هایی داشته اما اینکه این حمایت‌ها تا چه اندازه تاثیرگذارست نیز مهم است که از نظر من این حمایت‌ها خیلی موثر نبوده. دولت دوست دارد ما را حمایت کند اما این حمایت‌ها در عمل متناسب با نیاز و ضرورت‌هایی که مطرح می‌شود به هیچ وجه تاثیر عمیقی در روند ما نداشته است.

شالباف در این نشست به چالش‌های تولیدات داخلی در زمینه تجهیزات زیرساختی اشاره کرد. از نظر او وجود ذهنیتی منفی که درخصوص تولید داخلی بنابه دلایل و تجربه‌های مختلف در کشور وجود دارد یکی از این چالش‌هاست. شالباف در ارتباط با چالش دیگر گفت: من به‌عنوان تولیدکننده با بالاترین رده محصولات جهانی مقایسه می‌شوم و قاعدتا با وجود این اگر بتوانیم فروش داشته باشیم یعنی کار بزرگی کردیم.

اسلامی معتقدست تقاضا و نیاز بازار درحال حاضر و حتی در چشم‌انداز به‌شدت به‌سمت واردات تمایل دارد. او حتی اشاره کرد که حتی به‌روزرسانی شرکت‌های بزرگ آنقدری زیاد هست که با توجه به چالش و محدودیت‌های کنونی از جمله ناترازی، اختلال، قطعی نیاز به زیرساخت زیاد است. او معتقدست باید سرمایه‌گذاری و سیاست‌گذاری جدی در این زمینه صورت بگیرد تا پیشرفتی حاصل شود.

صبائی در این نشست اعلام کرد که اعتقاد من بر بازار آزاد است اما هر بازاری این قابلیت را ندارد که با نگاه آزاد مدیریت و اداره شود. برای مثال امنیت غذایی یا محیط زیستی از جمله این بازارهاست. در بازار تولیدات داخلی تجهیزات زیرساختی نقش دولت و حاکمیت و برنامه‌ریزی بلندمدت برای آن موثر است.