2017 سال باجافزارها بوده است. در حالی که بدافزاری که فایلها را رمزگذاری میکند یک یا دو نوع طی سه دهه اخیر داشته است، در چند ماه اخیر به دغدغهای امنیتی و سایبری در زمینه تهدید عمومی تبدیل شده است. این واژه حتی در ماه سپتامبر وارد واژهنامه نیز شد. 2017 باجافزارهای خودش را داشته است، در حالی که اتفاقهای سال 2016 نشاندهنده آسیب در حوزههای مالی و عملیاتی بودهاند که باجافزار میتواند در سازمانها ایجاد کند؛ طی شش هفته بین ماه مه و ژوئن سال جاری بود که تاثیر واقعی باجافزار ظاهر شد. در ابتدا WannaCry صدها هزار سیستم جهانی را آلوده کرد. خدمات درمانی ملی بریتانیا نیز آسیب دید و هزاران قرار ویزیت لغو شد. چند هفته بعد باجافزار پتیا در سطح جهان شیوع پیدا کرد که ویژگیهای مشابهی با WannaCry داشت و علاوه بر آن، این قابلیت را داشت که به طور غیرقابل بازگشت دادههای آلوده را از دستگاهها پاک کند. لزوماً پول هدف نهایی این حملهها نبود. افرادی که در پس WannaCry قرار داشتند دستآخر 140 هزار دلار از بیتکوین به دست آوردند که نسبت به مقیاس و تاثیر این حمله باجافزاری مبلغ کمی بود. باید اشاره کرد که آژانسهای اطلاعاتی در مورد WannaCry به کره شمالی ظنین هستند. اما آنچه WannaCry و پتیا توانستند مدیریت کنند و انجام دهند نشان میدهد باجافزار تبدیل به چه مساله مهم و بزرگی شده است. حملههای باجافزاری اتفاقافتاده در روسیه و اوکراین نشان میدهد برنامهنویسان این باجافزارها در حال کار روی نسخههای جدید هستند. باجافزار به مثابه انحراف ما قبلاً شاهد بودهایم که یک باجافزار میتواند همراه با موارد شرورانه دیگر باشد؛ برای مثال پتیا یک پاککننده است که برای حذف دادههای آلودهشده روی دستگاهها طراحی شده است. این تکنیک روشی فریبکارانه است؛ یعنی باجافزار خود را به عنوان مسالهای فوری و مهم مطرح میکند، اما حمله عمیقتر از...