۱۰ آذر ۱۴۰۳
اگر هدیه هم بیاورند میترسم
نگاهی آسیبشناسانه به تولید نرمافزار در ایران
پیکرهای عظیم از اسب ساخته و مردانی منتخب درونش پنهان شدند، اینطور به نظر میرسید که آنجا را ترک کردهاند ولی مردم جنگزده اسب را به نشانه پیروزی به داخل شهر بردند. بزرگی گفته بود «من از یونانیها حتی اگر هدیه هم بیاورند میترسم» ولی مردم بر این باور بودند که این اسب فرجام 10 سال مقاومت و جنگ است، شاید نمیدانستند درون این پیروزی شکستی است که از اعتماد به دشمن و اشتیاق به پایان حصر پدید آمده بود و این نمونهای است از آنچه از آغاز تا انجام حیات انسان روی زمین بر سر همگی ما آمده و میآید و خواهد آمد. امروز فرهیختگان و عالمان در جوامع در حال جهتدهیهای فکری هستند و مرزبندیهای جدیدی را مشخص میکنند. مرزبندیهایی که با زور و جنگ مشخص شده است، امروز با تسلط بر فناوری و جهتدهیهای اجتماعی در حال انجام است و دور نیست روزی که نام کشورها فقط در تعاملات جغرافیایی اهمیت داشته و بشریت دارای فرهنگ و سبک زندگی یکسان باشد. فرهیختگان فرهنگ و فناوری در مراکز عملیاتی خود در حال القای نحوه نگرش بازسازیشده خود هستند و موضوعات و تفاوت سیلقههایی آزمایشگاهی تولید کردهاند، این تفاوت در یک فرهنگ بالادستی جهتدهیهای فنی، فرهنگی و اجتماعی را پدید آورده است به طوری که همه بر یک اصول ثابتقدم بوده و هر تفاوت سلیقه نیز نیاز خود را با استفاده از ابزارها و جهتدهیهای جدید در زیرشاخه این فرهنگ سلطه به سرانجام خواهد رساند. این جهتدهیها آنقدر قوی و منطقی به نظر میرسند که مقاومت حاکمان، افراد و جریانها را به منطق و نحوه استفاده بهتر تغییر داده و نهتنها فرد مقاوم را در خود جای میدهد، بلکه آن را مبلغ آن جریان نیز میسازد. این جهتدهیها به دلیل دارا بودن منطقی قوی و استدلالپذیر ابتدا افراد متخصص و هوشمند به سمت خود سوق میدهند و سپس...