گامی بزرگ به سوی جامعه بدون پول نقد؛ گاوصندوق‌ها می‌میرند

بسیاری آینده پول را بهشتی دیجیتالی تصور می‌کنند. جهانی که در آن تمام تراکنش‌های مالی را صرفاً ابزارهای غیرآنالوگ انجام می‌دهند که تحقق جامعه‌ای بدون پول نقد است. به ‌طور فزاینده‌ای می‌بینیم که با بحران‌های پی‌در‌پی به‌ویژه پیدایش و همه‌گیری ویروس کرونا (کووید-۱۹) بانک‌های سنتی و پول نقد، قافیه را به ارزهای دیجیتالی و فناوری‌های مالیِ رقیب می‌بازند و تغییرات اساسی در نحوه مدیریت و ساماندهی پول شتاب می‌گیرد. آن بودن، بنیان‌گذار و مدیر اجرایی بانک استارلینگ (Starling Bank)، می‌گوید: «از زمان ظهور اینترنت، پرداخت‌های دیجیتالی تقریباً اجتناب‌ناپذیر بوده‌اند. از زمان معرفی سامانه خودکار نقل‌و‌انتقال بانکیِ بانکداران (Bacs) در دهه ۶۰ میلادی تا به امروز، پرداخت‌های دیجیتالی در حالی شتاب گرفته که استفاده از پول نقد رو به کاهش بوده است.» او ادامه می‌دهد: «در طول چند دهه، پرداخت‌های دیجیتالی که به ‌ندرت اتفاق می‌افتاد به روش استاندارد تبدیل شده‌اند. در واقع، برای بسیاری دیگر سوال این نیست که آیا باید از پرداخت‌های دیجیتالی استفاده کنیم یا خیر، بلکه پرسش اینجاست که چگونه پرداخت‌ها را سریع‌تر، بهتر و امن‌تر انجام دهیم.» چنین دگرگونی‌ای در چشم‌انداز مالی، بی‌گمان پیامدهای عمیقی برای تجارت، جامعه و دولت خواهد داشت. ایون فلمینگ، شریک مشاوره‌ایِ خدمات مالی در جانستون کارمایکل (Johnston Carmichael)، می‌گوید: «با کاهش تعداد شعب بانک و دستگاه‌های خودپرداز، دسترسی به پول نقد کاهش می‌یابد. پرداخت‌های دیجیتالی امری عادی است و کیف‌پول‌های متعددی که چندین سال پیش وجود داشت، اکنون با امثال اپل، گوگل و پی‌پل درآمیخته‌اند.» در ادامه توضیح می‌دهد: «علاوه بر این، به رغم دسترسی روزافزون به بسترهای پرداخت آنلاین، دسترسی محدود به پول نقد همچنان به ضرر برخی از آسیب‌پذیرترین افراد جامعه تمام می‌شود. پاکیت (Pockit) در تحقیقی در آوریل ۲۰۱۹، تخمین زد ۱.۲ میلیون بزرگسال بریتانیایی که حساب بانکی ندارند در مقایسه با افرادی که دارای حساب بانکی و قادر به پرداخت مستقیم هستند، بابت مواردی نظیر قراردادهای گاز،...