گزارش IBM: تلکام فراتر از ارتباطات قدم برداشته است
پلتفرمهای پرداخت و تبادل داده اینترنت اشیا، دو مفهوم گسترده از فناوری هستند که دنیای…
۱۳ آبان ۱۴۰۳
۲۹ دی ۱۴۰۰
زمان مطالعه : ۱۰ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۳ بهمن ۱۴۰۰
در این مطلب میخوانید
بازار بلاکچین با ارزش بیش از دو هزار میلیارد دلار هنوز در ابتدای مسیر است. در چند سال اخیر بلاکچینهای بسیاری با اهداف مختلف پدید آمدهاند که یکی از آنها شبکه ترون است. ترون بلاکچینی است که با تمرکز بر سرگرمی، اپلیکیشنهای نامتمرکز، قراردادهای هوشمند و میزبانی توکنها راهاندازی شده است. این شبکه برای اجرای قراردادهای هوشمند از ماشین مجازی ترون یا TVM استفاده میکند.
ارز دیجیتالی ترون که به نامهای ترونیکس یا TRX شناخته میشود در حال حاضر رده ۲۸ بازار رمزارزها را به خود اختصاص داده و تخمین زده میشود حدود هفت میلیارد دلار روی آن سرمایهگذاری شده باشد.
برای درک ارز دیجیتالی ترون ابتدا باید نسبت به این شبکه شناخت کلی پیدا کنیم. ترون سیستمعامل متنباز مبتنی بر بلاکچین است که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی میکند. این پلتفرم نامتمرکز سرگرمی و اشتراکگذاری از بلاکچین و تکنولوژی همتا-به-همتا (P2P) استفاده میکند.
ترون در واقع نسل بعدی شبکههای اجتماعی یا وب است. شما در این شبکه میتوانید محتوایی بسازید و با هر کجا و هرکسی به اشتراک بگذارید. همانند دیگر بلاکچینها، بلاکچین ترون هم از یک توکن بومی به نام تروینکس یا TRX برای پرداخت کارمزدها استفاده میکند.
بلاکچین ترون برای پایداری، فعالیت صحیح و جلوگیری از حملات از پروتکل اجتماع DPoS یا گواه بر سهم وکالتی استفاده میکند. این الگوریتم برگرفته از الگوریتم گواه بر سهم است. همانند الگوریتم گواه بر سهم (PoS) در DPoS هم کسانی که رمزارز ترونیکس را استیک کردهاند به عنوان گره تایید بلوک مشخص میشوند. تفاوت اینجاست که تمام این گرهها در تایید محتوای بلوکها شرکت ندارند. در واقع سهامداران یا دارندگان ترونیکس در یک رأیگیری نمایندگانی را برای تولید و تایید بلوک تازه انتخاب میکنند. سپس این نمایندگان در یک بازه زمانی مشخص مسئولیت تولید و تایید بلوک را بر عهده میگیرند. پس از پایان هر دوره این فرایند بار دیگر تکرار و نمایندگان جدیدی انتخاب میشوند.
ارز دیجیتالی ترونیکس که با نشان اختصاری TRX شناخته میشود رمزارز بومی بلاکچین ترون است. ارزهای بومی هر بلاکچین در واقع بلیت ورود شما به آن بلاکچین هستند. هزینه تمام فعالیتها در بلاکچین ترون با ارز دیجیتالی ترون یا همان ترونیکس پرداخت میشوند؛ برای مثال اگر قصد ساخت یک اپلیکیشن نامتمرکز (DApp) در بلاکچین ترون دارید، هزینه ساخت اپلیکیشن را باید با ترونیکس پرداخت کنید.
از سوی دیگر گفتیم که شبکه ترون امکان تولید و اشتراکگذاری محتوا را فراهم میکند. تولیدکنندگان محتوا میتوانند به طور مستقیم محتوای خود را در اختیار افراد حاضر در این شبکه بگذارند و هزینه آن را از طریق ارز دیجیتالی ترونیکس یا TRX دریافت کنند.
ترون در سال ۲۰۱۷ از سوی کارآفرین چینی جاستین سان (Justin Sun) راهاندازی شد. بنیاد ترون در جولای همان سال در سنگاپور بنیانگذاری شد. این بنیاد کمی پیش از غیرقانونی شدن توکنهای دیجیتالی در چین در سال ۲۰۱۷ با عرضه اولیه ارز دیجیتالی خود، ۷۰ میلیون دلار سرمایه جذب کرد. ارز دیجیتالی ترونیکس در ابتدا با قیمت ۰.۰۰۱۹ دلار در اختیار سرمایهگذاران اولیه قرار گرفت.
کیف پول، تستنت و کاوشگر بلاکچین (Blockchain Explorer) این شبکه هم در ۲۰۱۸ راهاندازی شدند.
تستنت (Testnet) همانطور که از نامش پیداست یک زنجیره بلوکی آزمایشی است. این بلاکچین در واقع پیش از راهاندازی شبکه اصلی یا (Mainnet) برای محک زدن عملکرد بلاکچین استفاده میشود. رمزارز یا ارز دیجیتالی تستنتها ارزش مالی ندارند و تنها یک ابزار برای آزمایش شبکه هستند.
ترون در ابتدا برای ارائه ارز دیجیتالی خود از شبکه اتریوم میکرد تا اینکه کمی پس از راهاندازی تستنت، بنیاد ترون در مه ۲۰۱۸ شبکه اصلی یا Mainnet ترون را راهاندازی کرد. با فعال شدن شبکه اصلی ترون، از ۲۱ تا ۲۵ جولای ۲۰۱۸، تمام توکنهای ERC-20 ترونیکس که در بلاکچین اتریوم ارائه شده بودند به Mainnet ترون منتقل شدند.
ارز دیجیتالی ترون یا همان رمزارز ترونیکس واحد پولی شبکه ترون است. همانطور که گفتیم هزینه اپلیکیشنهای هوشمند و استفاده از آنها و هزینه محتوای تولیدی در این شبکه از طریق همین رمزارز پرداخت میشود. رمزارز ترونیکس با نام TRX در صرافیها معامله میشود و شبکه ترون مدعی است که نسبت به رقبای خود از جمله اتریوم سرعت بالاتری دارد و میتواند تا دو هزار تراکنش را در ثانیه پردازش کند.
علاوه بر سرعت بالا، شبکه ترون هزینه تراکنش پایینی نسبت به رقبا دارد. در شبکه ترون، هزینههای تراکنش بر اساس پهنباند و انرژی محاسبه میشوند و هر کاربر میتواند حدود ۱۵ تراکنش را به صورت رایگان انجام دهد. پس از اتمام تراکنشهای رایگان هزینه تراکنش طبق پهنباند استفادهشده در هر تراکنش محاسبه میشود.
هنگام انتقال رمزارز ترونیکس یا TRX، فاکتور انرژی در محاسبه هزینه تراکنش برابر با صفر است. در نتیجه هزینه تراکنش رمزارز TRX در این شبکه بسیار پایین است. تراکنشها زمانی هزینه دارند که از قرارداد هوشمند برای انتقال دارایی استفاده شود.
همانطور که زمانی ارز دیجیتالی ترون یا ترونیکس روی شبکه اتریوم به عنوان یک توکن ERC-20 فعال بود، شبکه ترون هم با قراردادهای هوشمند TRC-10 و TRC-20 امکان صدور توکن را فراهم میکند.
مثلاً رمزارز پایدار USDT هم برای انتقال و صدور توکن از شبکه ترون استفاده میکند. این رمزارز از قرارداد هوشمند TRC-20 برای تراکنش و صدور توکن استفاده میکند. در انجام تراکنش با قرارداد هوشمند، فاکتور انرژی تاثیرگذار و در نتیجه هزینه تراکنشها بالاتر است. هزینه تمام تراکنشها و قراردادهای هوشمند و به طور خلاصه هر کاری که در شبکه ترون انجام میشود با رمزارز ترونیکس یا TRX پرداخت میشود.
ارز دیجیتالی ترون یا به طور کلیتر شبکه ترون آمده تا صنعت رسانه را به چالش بکشد. ترون خود را رقیب غولهایی مثل آمازون و نتفلیکس میداند و قصد دارد با شعار «وب را نامتمرکز کن» واسطهها را از رسانه حذف کند.
شبکه ترون به صورت مستقیم و بدون نیاز به واسطه محتوای سرگرمکننده را در اختیار کاربران میگذارد. از سویی به دلیل ماهیت نامتمرکز شبکههای بلاکچین، هیچ شرکت یا قدرت خاصی امکان کنترل این شبکه را ندارد.
البته کاربردهای شبکه ترون تنها به رسانه و تولید محتوا محدود نیست. اپلیکیشنهای نامتمرکز و اقتصاد نامتمرکز هم از دیگر کاربردهای این شبکه هستند و همانند بسیاری از بلاکچینها، ترون هم در راستای تمرکززدایی از بخش اقتصاد و کاهش قدرت بانکها تلاش میکند.
رمزارز ترون از جمله رقبای رمزارز اتریوم (البته با فاصله زیاد از لحاظ حجم بازار) است. از مزایای رمزارز میتوان به هزینه بسیار پایین تراکنشها اشاره کرد. چنانکه گفتیم، تا حدود ۱۵ تراکنش رایگان است و پس از آن هم هزینه تراکنشها در مقایسه با شبکهای مثل اتریوم بسیار ناچیز است.
موضوع دیگری که همه بلاکچینها بر آن تمرکز دارند سرعت است. ترون با دو هزار تراکنش در ثانیه یکی از سریعترین بلاکچینهای جهان است و این رقم در مقایسه با ۳.۳ تا ۷ تراکنش در شبکه بیتکوین و ۱۳ تراکنش در شبکه اتریوم سرعت بسیار خوبی محسوب میشود.
حوزه دیگری که ترون در رقابت با رقیب بزرگش یعنی اتریوم حرفی برای گفتن دارد بحث میزبانی است. میزبانی در اینجا به معنای استفاده از بلاکچین ترون یا اجرای قراردادهای هوشمند است. اپلیکیشنهای مختلف برای فعالیت از قراردادهای هوشمند استفاده میکنند و یکی از مشکلات اصلی اتریوم، بالا بودن هزینه کارمزد یا گس آن است.
ترون در مقایسه با اتریوم هزینه گس (gas) و تراکنش بسیار پایینی دارد و به همین دلیل است که انتقال رمزارزهای پایدار با شبکه ترون (TRC-20) بسیار بهصرفهتر از شبکه اتریوم (ERC-20) است.
با این حال ترون نیز همانند اکثر رمزارزها دچار نوسان بالایی است؛ برای مثال قیمت ارز دیجیتالی ترون یا ترونیکس چهار سال پیش تا حدود ۰.۳ دلار بالا رفت و در طول این چهار سال هنوز نتوانسته از این سد قیمتی عبور کند و در حال حاضر با کاهش ۶۷ درصدی نسبت به دوران اوجش با قیمت ۰.۹۸ دلار معامله میشود.
به علاوه همانطور که گفتیم شبکه ترون از مکانیسم اجماع DPoS استفاده میکند. این مکانیسم برای تعیین نمایندگان وابسته به رأیگیری است و کاهش تعداد شرکتکنندگان باعث متمرکز شدن شبکه میشود. تصور کنید در جایی که قرار است ۲۷ نماینده برای تایید بلوک انتخاب شوند، تنها ۱۰۰ گره برای رأی دادن حضور داشته باشند و هرکسی با در اختیار داشتن نیمی از گرهها میتواند با آرای خود نمایندگان را مشخص کند.
امنیت شبکه ترون از طریق پروتکل اجتماع DPoS تامین میشود. با استفاده از این پروتکل ۲۷ نماینده در یک رأیگیری انتخاب میشوند و تراکنشها را تایید و به عنوان یک بلوک وارد زنجیره بلوکی این شبکه میکنند. اعضای دیگر این شبکه هم میتوانند اطلاعات تراکنشها را مشاهده کنند.
ترون از زمان راهاندازی شبکه اصلی خود یک طرح Bug Bonty را آغاز کرده که در ازای یافتن نقاط ضعف شبکه به کاربران پاداش میدهد.
بنیاد ترون همچنین در ۲۰۱۹ با بهروزرسانی Odyssey-v3.5.1 یکسری نقاط ضعف سیستم خود را رفع کرد. این شرکت تا امروز بیش از ۱۴۷ هزار دلار پاداش بابت یافتن نقاط ضعف پرداخت کرده و جزئیات این نقاط ضعفها از سوی این بنیاد منتشر نشده است.
با این حال، وبسایت ZDNet در ۲۰۱۸ گزارش کرد که در یکی از این موارد، هکرها دریافتند تنها با یک کامپیوتر میتوان قدرت پردازش بلاکچین را به چالش کشید.
بنیاد ترون اعلام کرده که نقاط ضعف گزارششده را رفع کرده است.
ارز دیجیتالی ترون یا رمزارز ترونیکس در تلاش است با رمزارز شبکههای بزرگی مثل استلار، ریپل، کاردانو و اتریوم رقابت کند. این رمزارز در حال حاضر در رده ۳۱ بازار قرار دارد، بازار این رمزارز بیش از هفت میلیارد دلار سرمایه را در خود جای داده است و ۳۶.۲۵ میلیون کیف پول ترون وجود دارد.
تحلیلگران معتقدند با توسعه وب ۳ و افزایش اعتماد و مشارکت مردم در بلاکچین، شبکه ترون به رشد خود ادامه میدهد. این شبکه همچنین در سال ۲۰۲۰ پشتیبانی خود از بازیها را آغاز کرد. تحلیل تکنیکال قیمت رمزارز ترون یا TRX در وبسایت CoinCodex حاکی از روند صعودی این رمزارز است. بر اساس این تحلیل ۲۸ شاخص گاوی (صعودی) و صفر شاخص نشاندهنده بازار خرسی (نزولی) برای این رمزارز مشخص شده است.
وبسایت Wallet investor هم روند صعودی را از آغاز نوامبر برای ارز دیجیتالی ترون پیشبینی میکند. بر اساس این پیشبینی، قیمت در ابتدای ماه نوامبر روند صعودی را آغاز کرده و در مدت یک سال به ۰.۱۶۳ دلار میرسد. همچنین برآورد این وبسایت حاکی از آن است که قیمت ترونیکس تا پایان ۲۰۲۵ بیش از دو برابر شود و به ۰.۴۱۸ دلار میرسد.
وبسایت DigitalCoin با وجود پیشبینی روند صعودی، سرعت کمتری را برای این روند پیشبینی کرده است. بر اساس این پیشبینی قیمت ترون در ۲۰۲۱ به متوسط ۰.۱۶۱ دلار میرسد و سپس در ۲۰۲۲ به ۰.۱۸ و تا ۲۰۲۵ به ۰.۲۹۳ دلار میرسد.
به طور کلی دادههای وبسایتهای تحلیلکننده بازار حاکی از یک روند صعودی برای ارز دیجیتالی ترون است. البته باید در نظر داشته باشید که بازار رمزارزها نوسان بالایی دارد و در نتیجه پیشبینی قیمت بسیار دشوار است. به همین دلیل خیلی از مواقع پیشبینیهای سایتها و تحلیلگران اشتباه از آب درمیآید.
برای سرمایهگذاری روی هر رمزارز بهتر است ابتدا هدف و برنامه آن را بررسی کنید. به حدی در بازار سرمایهگذاری کنید که توان از دست دادن آن را داشته باشید و به هیچ وجه پسانداز و سرمایه زندگی خود را وارد بازارهای پرنوسان نکنید.
اعداد به کار رفته در مقاله قدیمی و حتی متناقض هستن ، افطار وقتی ترجمه میکنید اعدادش رو دقت کنید به روز باشند