۹ مهر ۱۴۰۳
کیفیت گمشده در اینترنت ایرانی
خزیدن در میان دوندگان
داستان اینترنت در ایران داستان عجیبی است، اگر با برگزاری اجلاس سران کشورهای اسلامی در سال 76 فصل جدیدی در اینترنت کشور آغاز شد، امروز نیز با اولتیماتوم رئیسجمهور به وزیر ارتباطات برای بهبود شبکه، فصل دیگری از این داستان ورق می خورد. تا پیش از اینکه رئیسجمهور نسبت به وضعیت دسترسی به اینترنت اعتراض خود را رسما اعلام کند، مسوولان کشور متفقالقول بودند که کیفیت دسترسی به اینترنت مناسب است، با اینکه بخش خصوصی و فعالان این بازار بارها در نشستهای مختلف اعلام کرده بودند اگر میخواهیم تبدیل به کشور اول منطقه شویم باید کیفیت دسترسی به اینترنت را بهبود بخشیم که با وضعیت فعلی امکان پیاده و اجرایی کردن دولت الکترونیکی وجود ندارد اما وزیر اسبق ارتباطات که این روزها روی صندلی مجلس شورای اسلامی نشسته است، سرعت 128kbps را برای کار با اینترنت کافی میدانست و خود در مصاحبهای اعلام کرد من بسیاری از کارهایم را با همین سرعت به سرانجام میرسانم، مقاله دانلود میکنم و به اطلاعات مورد نیاز دسترسی دارم؛ وزیر سابق نیز هر گونه اختلال در اینترنت را تکذیب میکرد و میگفت کیفیت دسترسی به اینترنت مناسب است:«من اختلالی در شبکه نمیبینم.» تا اینکه انتقادات و اعتراضات به حدی بالا گرفت که خودش در گفتوگویی اعلام کرد:«ما به خاطر امنیت در برگزاری انتخابات تا حدودی سرعت دسترسی به اینترنت را کاهش دادیم.» حتی امروز نیز برخی از مسوولان به سیاستهای دولت در گسترش پهنای باند اعتراض میکنند و آن را مخالف منافع کشور میدانند؛ هرچند به نظر میرسد موضوع پهنای باند بینالمللی اینترنت در ایران، هنوز دغدغه همگانی نیست و حتی در مواردی مقاومتهایی برای افزایش آن وجود دارد. یکی از نمایندگان مشهد در نطق پیش از دستور خود گفت:«آقای رئیسجمهور چگونه وقتی در وظیفه مقدمه زیرساخت که راهاندازی شبکه ملی اطلاعات است و طبق برنامه پنجم راهاندازی آن بر عهده وزارت ارتباطات است،...