چرا پیشرفت بلاک‌چین تجاری به کندی صورت می‌گیرد

به گزارش پیوست، دومین مطالعه انجام گرفته روی وضعیت بلاک‌چین تجاری در جهان که ماه پیش منتشر شد با جمع آوری داده‌های بیش از ۲۰۰ شرکت، استارتاپ، بانک مرکزی و دیگر نهاد‌های بخش عمومی در ۵۹ کشور بین سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به انجام رسید. محققان دانشگاه کمبریج با بررسی ۶۷ شبکه بلاک‌چین تجاری که در حال حاضر فعالیت دارند دریافتند که پروژه‌های امور مالی ۴۳ درصد از پروژه‌های موجود را به خود اختصاص می‌دهند.

همچنین ساخت و توسعه این شبکه‌ها به آهستگی صورت می‌گیرد. محققان دریافتند که به طور میانگین برای اینکه پروژه‌ای از اثبات مفهوم به اجرا برسد تقریبا ۲۵ ماه زمان نیاز دارد و ساخت شبکه‌های بزرگتر حتی ممکن است بیش از چهار سال زمان ببرد.

«اثبات مفهوم (POC)»، رویکردی است که شرکت‌ها برای اثبات عملی بودن یک طرح و مفید بودن آن برای حل یک مشکل استفاده می کنند. این طرح یا محصول را می‌توان به یک شرکت بیرون از سازمان سفارش داد یا اینکه توسط یکی از قسمت‌های داخلی سازمان تهیه کرد. در حالت تئوری POC می‌تواند راهی برای اثبات ظرفیت‌های بالقوه یک طرح باشد اما برنامه‌ریزی، اجرا و بازبینی این طرح بخودی خود نیازمند اصول مشخصی است که موفقیت آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

بلاک‌چین‌های تجاری نسبت به همتا‌های عمومی خود بسیار متمرکز محسوب می‌شوند. یعنی  به جای وجود هزاران گره ناشناس و ماینری که بلاک‌چین را سرپا نگه می‌دارد تنها یک یا چند گره روی محتویات بلوک‌های جدید و زنجیره فعلی به توافق می‌رسند.

این بلاک‌چین‌ها که بلاک‌چین خصوصی نیز نامیده می‌شوند به شما کنترل بیشتری را نسبت به شبکه ارائه می‌دهند و همچنین میزان رازداری در این شبکه‌ها بیشتر است. در صنایعی که داده‌های وارد شده به بلاک‌چین از نگاه طرفین، اسرار تجاری نامیده می‌شوند این روش و رویکرد بسیار رایج است و همین مسئله باعث شده تا بسیاری نگران تمرکز بیش از حد باشند. این تمرکز بیش از اندازه در شبکه‌های بلاک‌چین که از ابتدا با هدف عدم تمرکز و گرفتن اختیار از یک یا چند تصمیم گیرنده بزرگ ساخته شدند، باعث می‌شود که شرکت‌های بزرگ در شبکه برتری غیرمنصفانه‌ای داشته باشند و قادرند دیگر اعضا را از دسترسی به نتایج منع کنند.

برای مثال شرکت‌هایی که سیستم‌های بلاک‌چین تجاری را برای هماهنگ کردن محموله‌های زنجیره عرضه یا واردات خود ایجاد می‌کنند می‌توانند داده‌های لجستیک را به دیگر صنایع یا حتی تحلیلگران اقتصادی به فروش برسانند.

محققان کمبریج دریافتند که بیش از ۸۰ درصد از پروژه‌های بلاک‌چین تجاری از یک خدمت بلاک‌چین استفاده می‌کنند (معمولا به صورت یک گروه یا زیرشاخه‌ای که تحت کنترل است) تا عمده سخت افزار مربوط از جمله گره‌ها و ماینرها را میزبانی کرده و در واقع در اختیار شرکت دیگری قرار ندهند؛ اما این پلتفرم‌ها برای ساخت پروژه‌های خود به تکنولوژی آزمایش شده نیاز دارند. ۴۸ درصد از این پلتفرم‌ها برای این کار از فابریک دفترثبت IBM استفاده می‌کنند، این دفتر ثبت نوعی چارچوب قابل تغییر برای بلاکچین است که با هدف استفاده در فرمت‌های تجاری ساخته و ارائه شده است. محصول دیگری به نام R3 Coda نیزدر رده بعدی چیزی بالغ بر ۱۵ درصد از توسعه‌های تجاری موجود را به خود اختصاص می‌دهد.

گزارش دانشگاه کمبریج نشان داد که در حال حاضر رهبران و شرکت‌های بزرگ بازار بیش از ۷۰ درصد از پروژه‌های بلاک‌چین تجاری را به خود اختصاص می‌دهند و امیدوارند که دیگر شرکت‌ها نیز به این جریان بپیوندند. کنسرسیوم‌های تجاری (گروه‌های تجاری در یک صنعت) ۲۲ درصد از پروژه‌های بلاک‌چین تجاری را آغاز کردند و تنها ۵ درصد از این پروژه‌ها از سوی نهادهای دولتی استارت زده شده‌اند.

از آنجایی که این شبکه‌های تجاری توسط بنیان‌گذاران خود هدایت می‌شوند برخی از پروژه‌های تجاری با سرعتی بیشتری نسبت به رقبای خود توسعه پیدا می‌کنند اما در زمینه جذب رقیب با مشکل مواجه هستند زیرا رقبای احتمالی نگران هستند که ارائه اختیارات به یک شرکت بزرگ آنهم در این سطح در طولانی مدت برای آنها پیامد‌هایی را به دنبال خواهد داشت.

منبع: decrypt