گشتی نیمروزی در دنیای هوشمند هیناوا

آخرین باری که سر پرونده‌ای در مورد ادعای حاکمیت صداوسیما بر رگولاتوری صوت و تصویر فراگیر سیاهکلی را دیدیم هنوز در صداوسیما بود. مرد همه‌کاره صداوسیما در زمینه فضای مجازی آن روزها با آرامش هفته‌های پایانی تبعیدش در این سازمان عریض و طویل را می‌گذراند. هرچند ساکت هم نمی‌نشست ولی از نزدیک می‌دید چگونه قشر جدید و جوانی در جام جم بر تخت او در کسوت معاون سابق رسانه‌های نوین و فضای مجازی جلوس می‌کنند. آزرده و رانده‌شده ولی در یک کلام مانند همیشه خونسرد و شوخ‌طبع بود. دفاع جانانه‌ای از حق صداوسیما کرد ولی تاکید کرد همه اقدامات صداوسیما هم درست نبوده است. اندکی بعد دلیل خونسردی‌اش مشخص شد. این بار نشریات سیاسی درباره پیروزی‌اش به عنوان نماینده قزوین در انتخابات مجلس نوشتند و روشن شد که طرفدار دوآتشه حق حاکمیت انحصاری سازمان و صداوسیما بر تمام عرصه‌های چندرسانه‌ای ایران اکنون در ردای یک رجل سیاسی به آوردگاه بازگشته است، اما دیگر هیچ حرف و سخنی از او به عنوان مدعی فضای رسانه‌ای مجازی در کار نبود و می‌شد سکوتش در این عرصه را در سایه تمرکزش بر صندلی جدیدش در عمارات بهارستان درک کرد. برای این گفت‌وگو به دفتر تمیز و کوچکش در قزوین رفتیم و در فرصت استراحت بین دیدارهای مردمی چند ساعتی حرف زدیم تا ببینیم چطور فرزند یک روستازاده از گرمارود سفلی امروز چهره نخست تاریخچه صداوسیما در عرصه مجازی و یک بازیگر جدید سیاسی است.