فرزین فردیس از فعالیت صنفی تا مدیرعاملی سرآوا: دیگر رانتی نمانده که توزیع شود

گفت‌وگو با فرزین فردیس شبیه نشستن پای صحبت‌های دوستی است که می‌شود ساعت‌ها با او از اقتصاد و سیاست‌گذاری تا خاطرات ریزودرشت مسیر حرفه‌ای‌اش حرف زد؛ بی‌آنکه لحظه‌ای احساس پیچیدگی یا فاصله کنید. ساده و روشن حرف می‌زند، اما پشت همین سادگی لایه‌هایی از تجربه، تعمق و محرمانگی‌های ناگفته پنهان است؛ همان‌هایی که چندبار وسط گفت‌وگو مکث کرد و لبخندزنان گفت: «فعلاً نمی‌توانم بگویم، وقتی از حالت محرمانه خارج شد، خودش قصه‌ای مفصل است.» فردیس امروز برای بسیاری بیش از آنکه مدیرعامل سرآوا باشد، یک چهره صنفی شناخته می‌شود؛ چهره‌ای که از اتاق بازرگانی تا روایتگری چالش‌های اقتصاد دیجیتال، نقشی فعال داشته است. اما در کنار این تصویر عمومی، او چهره دیگری هم دارد: مدیرعاملی که هدایت یکی از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری جسورانه کشور را در دورانی بر عهده گرفت که سرآوا به‌نظر می‌آمد به پایان یک دوره رسیده باشد. گفت‌وگو با او از همین دوگانگی آغاز می‌شود؛ از این پرسش که چگونه چهره صنفی‌اش ناگهان بر چهره کسب‌وکارش غلبه کرد و چرا در بزنگاهی که بسیاری سرآوا را تمام‌شده می‌پنداشتند، او پذیرفت بر صندلی مدیرعاملی آن بنشیند.   آقای فردیس، چهره صنفی شما به‌صورت ناگهانی پررنگ‌تر از چهره کسب‌و‌کاری‌تان شد، این اتفاق خودخواسته بود یا به‌دلیل فعالیت‌های صنفی چنین شد؟گذشته را که مرور می‌کنم چند نقطه روشن در تصمیمم نقش اساسی داشته است. ما اولین‌بار به‌دلیل ماهیت پیمانکاری شرکت و نیاز قانونی به کارت بازرگانی به اتاق بازرگانی رفتیم. در ابتدا اتاق برایم فقط نهادی بود که یک مجوز صادر می‌کند اما رفت‌و‌آمد مداوم و کنجکاوی همان سال‌ها نشانم داد که پشت این ساختار ظاهراً اداری، زیستی مشترک شکل گرفته است. در اتاق بازرگانی می‌توان با آدم‌هایی روبه‌رو شد که مسیرهای طولانی‌ای طی کرده‌اند. ازهمین‌رو شنیدن روایت‌های موفقیت و شکست چنین افرادی در حالت عادی شاید هیچ‌وقت نصیب کسی نشود. این مواجهه برای من که تجربه گفت‌وگو...