امروزه کلمه پهپاد برای اشاره به هر نوع هواپیمای بدون سرنشین با کنترل از راه دور استفاده می‌شود که بالگردهای چهار پروانه کوادکوپتر (quadcopter) تا نمونه‌های پیشرفته‌تر اوکتوکوپتر (octocopter) را نیز شامل می‌شود. اما در دنیای نظامی، پهپاد مفهومی دقیق‌تر دارد. حداقل در آمریکا این واژه به پریدیتور اشاره دارد که دستگاهی با قدرت جنگی و امکان پرواز در ارتفاعی تا 25 هزار فوت برای مدت 40 ساعت است.  پریدیتور در پرواز عالی نیست، به راحتی می‌توان به آن شلیک کرد و موجب سقوطش شد. اما این امکان را به خلبان خود داده است که بدون ایجاد خطر برای نیروهای نظامی یا تجهیزات آنها، غیر از خود پهپاد، بتواند در نقطه دیگری از جهان مانور یا حمله انجام دهد. امروزه برخی از سازمان‌های مجری قانون مانند مرزبانی و گمرکات آمریکا به این نوع پهپاد دسترسی دارند و از آن برای مبارزه با مواد مخدر استفاده می‌کنند. ریچارد ویتل، خبرنگار کهنه‌کار پنتاگون بعد از نوشتن کتابی درمورد V-22 Osprey-هواپیمایی نظامی که مانند بالگرد برمی‌خیزد و فرود می‌آید- اکنون درباره نسل بعدی می‌نویسد. پای صحبت او در مورد پهپادها می‌نشینیم.مجله هوافضا می‌گوید پریدیتور یکی از 10 هواپیمایی بود که جهان را تغییر داد، چطور؟پریدیتور در سال 2001 اولین اسلحه جهان بود که اپراتور آن می‌توانست به یک فرد در سمت دیگر جهان حمله کند و مانند تک‌تیرانداز او را بکشد و خودش کاملا در امان باشد. مدت پرواز فوق‌العاده پریدیتور نیز آن را به نوعی جدید و قدرتمند از پهپادهای اطلاعاتی، شناسایی و جاسوسی تبدیل کرد که برای هواپیماهای باسرنشین جنگی، هدف را با انداختن یک لیزر مشخص می‌کرد، مکالمات دشمن را شنود می‌کند، درباره تحرکات دشمن روی زمین به نیروها هشدار می‌دهد و نمایی از میدان جنگ را در اختیار فرماندهان می‌گذارد. پیش از پریدیتور، پهپادها در بهترین حالت یک فناوری پیشرو، غیرقابل اعتماد و بدون ارتباط با چیزی غیر از اپراتور خود بودند. این توانمندی‌های جدید پریدیتور توانست تفکر نظامیان را در مورد پهپاد تغییر دهد و منجر به انقلاب پهپادی شود که روش جنگیدن ارتش، سازمان سیا و روش دفاع و هوانوردی را تغییر داد و اکنون گونه غیرنظامی آن با سرعتی تغییر می‌کند که سازمان هوانوردی امکان مدیریت آن را ندارد.