چرا ساتیا نادلا معتقد است مهارت‌های هیجانی کلید بقا در دنیای هوش مصنوعی‌اند؛ ضریب هوشی کافی نیست

خوش‌تان بیاید یا نیاید، دنیا دنیای هوش مصنوعی است و این فناوری تحول‌آفرین به‌سرعت در حال تغییر محیط‌های کاری است، به‌طوری‌که به‌تدریج تمام کارهای کارکنان از وظایف شغلی روتین و روزانه گرفته تا برنامه‌نویسی را تغییر می‌دهد و حتی روش اقدام برای درخواست استخدام و رفتار با همکاران را تحت تاثیر قرار داده است. این موضوعی است که ساتیا نادلا، مدیرعامل شرکت مایکروسافت، به‌تازگی در پادکست MD Meets به آن پرداخته است. او در صحبت‌های خود نظر غیرمنتظره‌ای درباره شیوه سازگاری کارکنان و مدیران با هوش مصنوعی ابراز کرده است. به گفته او، داشتن سواد علمی دیگر کافی نیست و به‌جای آن باید مهارت‌های نرم و هیجانی خود را تقویت کرد. [caption id="attachment_251293" align="alignright" width="300"] همدلی مجبورمان می‌کند درک اندک بهتری از شرایط پیدا کنیم.[/caption] نادلا رویکرد بسیار شفافی به این موضوع دارد. مدیرعامل میلیاردر شرکت مایکروسافت در این پادکست می‌گوید داشتن ضریب هوشی به‌طور حتم تاثیرگذار است اما «تنها چیز مورد نیاز در دنیا نیست». به گفته نادلا، او همیشه به این فکر می‌کند که اگر کارکنان و به‌ویژه مدیران «از ضریب هوشی برخوردار و از هوش هیجانی محروم باشند» که یک مهارت نرم به اهمیت قدرت منطق است، «نتیجه چیزی جز اتلاف ضریب هوشی‌شان نخواهد بود». هرچه هوش مصنوعی وظایف تخصصی بیشتری در حوزه‌ کسب‌و‌کار، به‌ویژه شرکت‌های فناوری‌محور همچون مایکروسافت، بر عهده گیرد، بهره‌مندی از هوش اجتماعی بالاتر احتمالاً از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار می‌شود، به‌خصوص ازاین‌رو که هوش مصنوعی با انجام وظایف روتین این فرصت را در اختیار کارکنان قرار می‌دهد تا بتوانند زمان بیشتری صرف مشکلات چالشی‌تر کنند، که این کار نیازمند مشورت بیشتر با دیگران است. نادلا معتقد است «همدلی ما را وامی‌دارد درک اندک بهتری از شرایط پیدا کنیم»، کاری که هوش مصنوعی قادر به آن نیست. در این پادکست وقتی از نادلا سوال شد که آیا میان ضرورت برخورداری از مهارت‌های بین‌فردی و اجباری‌شدن...