پاساژ ایران؛ جایی که بازار سنتی و آنلاین همسایه شدند؛ صفر و یک

 پاساژ ایران زمینه کاری: خرید و فروش کامپیوتر و موبایل سال تاسیس: ۱۳۷۵   تجربه رفتن به پاساژ رضا و فضایی که تمام‌وکمال در اختیار فناوری و تجهیزات آن قرار گرفته و حتی به مرور زمان خیابان‌های اطراف را هم تحت‌الشعاع خود درآورده بود، به قدری برایم وسوسه‌انگیز شده بود که این بار هم تصمیم گرفتم یکی دیگر از همین فضاها را برای شرکت‌گردی انتخاب کنم. قرار و مدارهای این نوبت از شرکت‌گردی پیوست را با غلامرضا پاک‌ضمیر یکی از قدیمی‌های پاساژ ایران می‌گذارم. مرد خوش‌صحبت و بازاری‌مسلکی که به‌رغم اصرارهایش که می‌خواهد راوی ماجرای پاساژ ایران نباشد، من اما نمی‌توانم از کلام ساده و صریحش در روایتگری بگذرم و از او می‌خواهم آغازگر ماجرای مواجهه‌ خود با فضایی باشد که حالا جزو یکی از شناخته‌شده‌ترین پاساژهای کامپیوتر در حوزه خرید و فروش کامپیوتر و تجهیزات فناوری ایران است. [caption id="attachment_234799" align="alignright" width="150"] غلامرضا پاک‌ضمیر رئیس هیات‌مدیره[/caption] پاک‌ضمیر روایت پاساژ ایران را با تشابه اسمی و تاکید بر اینکه سازنده پاساژ ایران ربطی به سازنده پاساژ علاء‌الدین ندارد شروع می‌کند: «پاساژ ایران در سال ۷۷ به همت حاج‌عزیزالله علاءالدینی ساخته شد. البته دقت کنید که ایشان هیچ نسبتی با حاج‌رضا علاءالدین مالک پاساژ علاء‌الدین ندارند. حاج‌عزیزالله علاءالدینی انسان بسیار خیر و خوشنامی بودند که تقریباً چهار سال پیش از دنیا رفتند. وقتی اینجا ساخته شد در ابتدا قرار بود پاساژی برای خرید و فروش پوشاک باشد، اما ایشان به‌خوبی متوجه شدند که نیاز جامعه تغییر کرده و بهتر است پاساژ ایران جایی برای خرید و فروش کامپیوتر و تجهیزات مربوط به آن باشد.» مغازه‌های بزرگی که قرار بوده فضایی برای بوتیک، خرید و فروش لباس و احتمالاً بورس مد و لباس مجلسی باشند تفکیک و کوچک‌تر، و به جایی برای خرید و فروش کامپیوتر تبدیل می‌شوند: «در واقع سازنده تصمیم خیلی خوبی گرفت. چون بازار کامپیوتر به‌تازگی رواج پیدا کرده...