رئیس اتحادیه کسب و کارهای مجازی نسبت به دخالت بانک مرکزی در فعالیت صنفی اعتراض کرد
رئیس اتحادیه کسب و کارهای مجازی در نامهای به وزارت صمت و اتاق اصناف با…
۴ تیر ۱۴۰۴
۳ تیر ۱۴۰۴
زمان مطالعه : ۶ دقیقه
سازمان تامین اجتماعی، در بحبوحه جنگ، تنها چهار روز مهلت پرداخت به کسبوکارها داد؛ اقدامی که به گفته فعالان اقتصاد دیجیتال به روند سونامی اخراج و تعدیل نیروی انسانی دامن زده و بدنه اقتصاد دیجیتال را بیش از پیش دچار آسیب کرده است. هرچند به نظر میرسد زمان صلح فرا رسیده است اما بدنه اقتصاد دیجیتال کشور در این دوره نحیفتر از قبل شده و فقط با همراهی همه ساختارها بهبود وضعیت ممکن خواهد بود.
به گزارش پیوست، اتحادیه کسبوکارهای مجازی از فردای روزی که جنگ تجاوزکارانه اسرائیل به ایران آغاز شد، در نامهای به سازمان تامین اجتماعی خواستار تمدید موعد پرداخت تعهدات شرکتها حداقل تا دو ماه شد و سازمان نظام صنفی رایانهای هم در نامهای خطاب به مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی خواستار تسهیل و تعویق موقت در پرداختهای بیمهای شد. در حالی که شرایط جنگی و ادامه مهاجرتها از تهران نیز نشان از وضع وخیم کسبوکارها میداد اما سازمان تامین اجتماعی در کمال ناباوری تنها چهار روز (تا چهارم تیر) به کسبوکارها مهلت پرداخت بدون جریمه داد.
حسین اسلامی مدیرعامل رمیس دراینباره به پیوست میگوید: به نظرم مجموعه تامین اجتماعی درک درستی از شرایط کشور ندارد یا در حال عادیسازی آن است. مضاف بر اینکه سازمان تامین اجتماعی درکی از فضای اقتصاد دیجیتال هم نداشته و ندارد و تصویر این دوستان از فضای کسبوکاری ما درست نبوده و تاکنون طی این سالها تفاهم خوبی بین کسبوکارهای اقتصاد دیجیتال و سازمان تامین اجتماعی شکل نگرفته است.
اسلامی میگوید حتی استدلال سازمان تامین اجتماعی هم که اصرار بر دریافتهای خود را دال بر پرداخت حقوقها عنوان میکند اشتباه است.
او توضیح میدهد: قرار نبوده سازمان تامین اجتماعی و شرکتهای زیرمجموعهاش از دریافتیها، خروجیهای خود را پرداخت کنند. طی سالهای طولانی همه ما شرکتها حق بیمه پرداخت کردهایم و این دوستان سرمایهگذاری کردهاند و قاعدتاً باید بتوانند از محل سرمایهگذاریها و درآمدهای دیگر هزینه حقوق را بدهند.
اسلامی همچنین در پاسخ به سوال پیوست درباره مشکلات مالی عدیده سازمان تامین اجتماعی میگوید: ما تصویر دقیقی از داخل سازمان نداریم ولی اگر از نظر اقتصادی هم ورشکسته نباشند، حتماً از نوع نگاهی که به مسائل دارند یک سازمان درمانده و نامتناسب با شرایط را به ذهن ما متبادر میکنند و دقیقاً نیازمند این هستیم که مقامات تصمیمگیرنده تصمیمات جدی راجع به چنین سازمانی بگیرند.
اسلامی راجع به راهکار و پیشنهاد برای این مشکل میگوید: نه فقط این بار که بارها پیشنهادهای مختلفی را مکتوب حتی از طریق سازمان نظام صنفی ارائه دادهایم. حالا هم فرصتی برای خروج از شرایط میخواهیم، استمهال (مهلت) سهماهه میتواند فرصتی برای تجدید قوای کسبوکارهایی باشد که بهغایت آسیب دیدهاند. اگر خدای نکرده این جنگ بیشتر طول بکشد آن وقت شرکتها به زمان بیشتری نیاز دارند تا خودشان را باز پیدا کنند و بتوانند با راههای درآمدزایی جدید روند عادی کار را از سر بگیرند. بدنه اقتصاد دیجیتال نباید بیش از این آسیب ببیند، همین حالا هم روح و روان صاحبان کسبوکار با مسئولیتهای سنگینی که روی دوش آنهاست تحت آسیب است، بنابراین سازمان تامین اجتماعی نباید شرایط را سختتر کند.
او ادامه میدهد: لازم است مقامات بالادست راجع به ساختار سازمان تامین اجتماعی و چرایی رفتار آنها وارد کار شوند. حتی وزیر فناوری اطلاعات چه در جایگاه خودش چه در جایگاه رئیس کارگروه ویژه اقتصاد دیجیتال، مرکز ملی فضای مجازی، معاون اول رئیسجمهور یا شخص رئیسجمهور باید پیگیر رفتار غیرمنطقی این سازمان باشند، این رفتارها تعدیل نیروی انسانی کسبوکارهای آسیبدیده را شدت میدهد. در شرایط سخت است که بودن دولت و حاکمیت کنار بخش خصوصی معنا میدهد، در شرایط عادی که ما خودمان تعهداتمان را ایفا کرده و میکنیم.
مدیدعامل رمیس همچنین درباره استدلال سازمان تامین اجتماعی که میگوید این پرداختی مربوط به اردیبهشتماه است و آن زمان جنگی نبوده نیز میگوید: زمان اقدام متفاوت از زمانی است که نقدینگی را تامین کنیم. درست است که به طور اسمی زمان اردیبهشت است اما واقعیتش این است که بیزینسها هرگز پول را نزد خود نگه نمیدارند، اساس بیزینس این است که با پول کار کنیم، از این منظر هم استدلالشان درست نیست. ضمناً ما نخواستیم ببخشند یا نخواستیم که از ما پول نگیرند، خواستیم که به ما فرصت داده شود چون دریافتهای ما نیز محقق نشده است. وظیفه انسانی ماست و همانطور که میبینید، ما در بخش خصوصی در حال فرصت دادن به یکدیگر هستیم.
حمید محمودزاده مدیرعامل شرکت نرمافزاری CRM دیدار نیز دراینباره میگوید: این بار اول نیست که با رفتارهای فاقد درک مناسب از تامین اجتماعی مواجه میشویم. فکر میکنم زمان آن رسیده که بپرسیم چرا اصلاً تامین اجتماعی همیشه با شرکتها به مثابه مجرم برخورد میکند، مثلاً زمان بازدید شرکتها جوری برخورد میکند انگار مجرم گرفته است.
او ادامه میدهد: به ما چهار روز مهلت دادهاند در حالی که بسیاری از بانکهای ما تعطیل هستند و مثلاً حساب خود ما که بانک پاسارگاد بود در پی هک هنوز هم باز نشده است. دقیقاً در این شرایط است که باید بگویند سه ماه فرصت دارید نه اینکه فشارها را بیشتر کنند.
محمودزاده اضافه میکند: اصلاً همین عوامل هم باعث شده مدیران کسبوکارها مجبور شوند به تعدیل رو بیاورند. همین حالا سری به لینکدین بزنید شرایط مشخص است. شرکتهای ما بهنوعی روزمزد هستند؛ یعنی طرف اگر یک ماه نفروشد واقعاً نمیتواند چرخه درآمدی خود را به حرکت درآورد. شرکتهای کوچک، متوسط و بسیاری از شرکتهای بزرگ نیز همین چالش را دارند. تامین اجتماعی اصلاً درکی از وضعیت ندارد و در شرایطی که بخش خصوصی با همدلی کنار یکدیگر هستند، اینطور غیرمنصفانه و بد برخورد میکند.
محمودزاده همچنین درباره علت رفتارهای سازمان تامین اجتماعی میگوید: این رفتارها احتمالاً ناشی از شرایط بسیار خراب مالی تامین اجتماعی است که اگر یک ماه دریافتی نداشته باشد نمیتواند حقوق و هزینهها را بدهد. تامین اجتماعی همیشه در ضرر است و به نظر میرسد کسی باید از خود سازمان دلیل این شرایط را بپرسد.
نیما نامداری نیز در پستی در شبکه اجتماعی به این اقدام سازمان تامین اجتماعی اعتراض کرد. او در صفحه ایکس خود نوشت: «در حالی که شرکتها توان پرداخت حقوق کارکنانشان را هم ندارند دزد سرگردنهای به اسم سازمان تامین اجتماعی تا ساعت ۲۴ مهلت داده که پول بدهیم….»
پشوتن پورپزشک، مدیرعامل پادرو، نیز تقریباً همین رویکرد را نسبت به تامین اجتماعی اتخاذ کرد و در صفحه ایکس خود نوشت: «امروز که ما دنبال یک راهی بودیم برای وصل شدن به اینترنت و خبر گرفتن از هم، تامین اجتماعی هم به شرکتها زنگ میزد فشار میآورد که حق بیمه اردیبهشت را چرا پرداخت نکردید؟! بهدردنخورتر، ناکارآمدتر و فشلتر از تامین اجتماعی نداریم!»
شاید اگر سازمان تامین اجتماعی چند روز بیشتر مهلت میداد و منتظر میماند تا زمان صلح برسد، دیدگاه صاحبان کسبوکار به این سازمان که طی سالهای گذشته برای کسبوکارهای حوزه اقتصاد دیجیتال چالشهای زیادی ایجاد کرده است، تغییر میکرد و دست همدلانهتری به سویش دراز میکردند.