رهبری بازتابی از نیروهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعیای است که به فضای کسبوکار شکل میدهند. رهبران در سال ۲۰۲۴ با دنیایی مواجه بودند که در آن بازیابی از فشارهای تورم حاکم بود، مدلهای کاری ترکیبی به کار میرفتند و محدودیتهای زنجیره تامین در نتیجه بروز تنشهای ژئوپولیتیکی سر برمیآوردند. این چالشها بر اهمیت ثبات و کارآمدی عملیاتی تاکید داشتند. با وجود این، در خلال سال ۲۰۲۵، تمرکز کسبوکار از حالت بازیابی به حالت رشد تغییر خواهد کرد. این موضوع نیاز به رویکردهای رهبریای را به وجود میآورد که فراتر از حفظ وضع موجود عمل میکنند. رویکرد سنتی و منسوخ یکی از سبکهای رهبری که در این عصر جدید به طور روزافزون اهمیت پیدا میکند، مدیریت با پاداش و جریمه (transactional leadership) است. این سبک رهبری با تمرکز بر ساختارهای سختگیرانه، نظارت بر انجام وظایف و پاداش دادن به رعایت مقررات رویکرد مناسبی برای پاسخ دادن به تقاضاهای نوآوری و انعطافپذیری در سال ۲۰۲۵ نیست. پاداش و مجازات در اوج پاندمی ساختار فراهم کرد زیرا ثبات اهمیت زیادی داشت اما محدودیتهای این رویکرد وقتی آشکار شد که کسبوکارها با چالشهای پیچیدهتر و پیشبینیناپذیر مواجه شدند؛ برای مثال، با ورود هوش مصنوعی مولد به جریان کاری، این رهبران اغلب نمیتوانند به کارمندانشان اجازه دهند با ابزار جدید آزمایش انجام دهند. تمرکز سختگیرانه بر شاخصهای ازپیش تعریفشده مانع از خلاقیت میشود و حل مساله را محدود میکند. این باعث میشود کسبوکارها نتوانند ظرفیت کامل فناوریهای جدید را آزاد کنند. همچنین این رویکرد نمیتواند انتظارات نیروی کار امروز را برآورده کند زیرا کارمندان هرچه بیشتر برای استقلال و هدف شغلی ارزش قائلاند. نتیجه فرهنگی است که میکوشد استعداد برتر را حفظ و با سرعت ضروری برای رقابت نوآوری کند. عبور از این سبک رهبری صرفاً یک گزینه نیست بلکه ضرورت است. رهبران باید رویکردهایی را اتخاذ کنند که انعطافپذیری، مسئولیتپذیری و خلاقیت را پیش...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.