استاندارد دوگانه در اکوسیستم اقتصاد دیجیتال و رمزارز ایران

مسیح علوی مدیرعامل ویراماینر در یادداشتی نسبت به استاندارد دوگانه اکوسیستم رمزارزی کشور واکنش نشان داده است. او در این یادداشت آورده است:

در روزهایی که بانک مرکزی با استناد به مواردی چون پولشویی، عملیات سفته‌بازی و فعالیت‌های غیرشفاف صرافی‌های رمزارز، ورودی درگاه‌های ریالی پرداخت‌یارهای این صرافی‌ها را مسدود کرده است، بحث استاندارد دوگانه در اکوسیستم رمزارز ایران بیش از پیش خودنمایی می‌کند. اما اصل ماجرا این نیست. ماجرای اصلی، تناقض و استاندارد دوگانه‌ای است که در این اکوسیستم حاکم شده است.

سکوت در برابر بحران استخراج، فریاد برای صرافی‌ها

در سال‌های اخیر، فعالین صنعت استخراج رمزارز در ایران با بحران‌های سنگینی روبه‌رو شده‌اند. سرمایه‌گذاری‌های قانونی در این صنعت که بیش از ۶۵ هزار میلیارد ریال ارزش داشت، به دلیل سیاست‌های ناپایدار و عدم حمایت دولتی در آستانه نابودی قرار گرفت. اما در آن زمان، هیچ فریادی از فعالین اکوسیستم رمزارز ایران شنیده نشد. هیچ توئیت حمایتی، هیچ مقاله‌ای در رسانه‌ها و هیچ کمپینی برای دفاع از حقوق این فعالین به راه نیفتاد.

در مقابل، اکنون که صرافی‌های رمزارز به دلیل تخلفات آشکارشان مورد بررسی و محدودیت قرار گرفته‌اند، شاهد حمایت‌های گسترده از این صرافی‌ها هستیم. صدای مدافعین، از رسانه‌ها گرفته تا شبکه‌های اجتماعی، به گونه‌ای بلند شده است که گویی عدالت در حال قربانی شدن است.

چرا این استاندارد دوگانه؟ این تضاد رفتاری سوالات جدی را مطرح می‌کند. آیا دلیل این حمایت‌ها، منابع مالی قابل‌توجه صرافی‌های رمزارز است که توانسته‌اند در رسانه‌ها جایگاه خود را بخرند؟ آیا نفوذ مدیران کسب‌وکارهای دیجیتال که با صرافی‌ها ارتباط دارند، عامل اصلی این دفاعیات است؟ اگر سرمایه‌گذاری‌های فعالین صنعت استخراج رمزارز، بخشی از اقتصاد کشور محسوب نمی‌شود، چرا امروز صرافی‌هایی که متهم به فعالیت‌های غیرشفاف و خارج از چارچوب هستند، به‌عنوان نجات‌دهندگان اقتصاد دیجیتال معرفی می‌شوند؟

کلید پایان استاندارد دوگانه

اکوسیستم رمزارز ایران، برای رشد و توسعه به شفافیت، اتحاد و عدالت نیاز دارد. شفافیت در فعالیت‌های مالی صرافی‌ها، استخراج‌کنندگان، و پرداخت‌یارها باید به‌عنوان یک اصل غیرقابل‌چشم‌پوشی در نظر گرفته شود. همچنین، حمایت از هر بخش این اکوسیستم باید بر مبنای عدالت و به دور از منافع شخصی یا گروهی باشد.

در نهایت، نمی‌توان نادیده گرفت که رفتارهای دوگانه و تناقضات آشکار، نه‌تنها باعث تضعیف اعتماد عمومی به اکوسیستم رمزارز می‌شود، بلکه می‌تواند به بحران‌های بزرگ‌تری در آینده دامن بزند. اکنون زمان آن است که جامعه رمزارز ایران به این سوال پاسخ دهد، آیا برای منافع شخصی می‌جنگیم یا برای یک اکوسیستم پایدار و شفاف؟