درباره ممنوعیت قراردادهای «منع رقابت» در آمریکا و وضعیت حقوقی آن در ایران؛ برنامه‌نویسان جهان، آزاد شدید!

فرض کنید مدیرعامل شرکتی هستید و کارمندی دارید که به عنوان برنامه‌نویس با شما همکاری یا در بخش حسابداری فعالیت می‌کند. این کارمند به کدهای نرم‌افزارهای شما دسترسی دارد، برنامه شما برای توسعه محصولات فناوری را می‌داند و حتی ممکن است پتنت‌ها یا اختراعاتی را که شرکت شما مالک آن است در اختیار داشته باشد. در بخش حسابداری هم این کارمند به‌اصطلاح جیک‌وپوک شرکت از جمله مشتریان آن، نحوه تعامل مالی با مشتریان همچون تخفیف‌ها یا تسهیلات برای خرید محصول از سوی مشتریان را می‌داند. شما نگران هستید که این کارمند بعد از اتمام قراردادش با شما، وارد شرکت رقیب شود و با استفاده از «معلومات»ی که دارد (و نه حتی دسترسی غیرقانونی به داده‌های شرکت) باعث شود رقیب‌تان پیشرفت کند و شما در رقابت عقب بمانید. در این صورت چه می‌کنید؟ مثال دیگری هم می‌توان زد. شما صاحب یک بیمارستان خصوصی هستید. پزشکی تازه‌کار وارد بیمارستان‌تان می‌شود و حدود ۱۰ سالی با شما کار می‌کند و در این میان تجربه می‌آموزد و با چالش‌های مختلف کار پزشکی آشنا می‌شود. اما ممکن است این پزشک بعد از این کسب تجربه در بیمارستان شما و در حالی که حالا دیگر یک «تازه‌کار» نیست و «برند» قابل قبولی دارد در بیمارستان دیگری مشغول به کار شود. برنامه شما برای این پزشک چیست؟ مثال دیگر در باب رسانه‌هاست. مثلاً شما برای یک برنامه تلویزیونی یک مجری انتخاب می‌کنید و او با استفاده از آنتن شما به محبوبیت می‌رسد و حالا پیشنهاد بهتری از سوی یک شبکه دیگر (مثلاً شبکه اینترنتی) به دست می‌آورد. در این مورد راهبرد شما چیست؟ ممکن است بگویید من می‌توانم این فرد را از نظر مالی راضی کنم ولی به هر حال منابع مالی محدود است و همه منابع مالی نیز دست شما نیست و ممکن است دیگرانی باشند که بیش از شما منابع مالی داشته باشند. در عین...