قرارهایی که مزاحم کسب و کار است

ایالات متحده آمریکا قانونی دارد به نام قانون ارتباطات ذخیره‌شده یا Stored Communication Act. این قانون مصوب 21 اکتبر 1986 است. در بخش 2750 این قانون آمده که اگر دولت از یک شرکت فناوری درخواست کند تا اطلاعات ذخیره‌شده توسط یکی از مشتریان روی سرور خود را به دولت ارائه دهد، آن شرکت حق ندارد مشتری را از این موضوع مطلع کند. این‌گونه قرارهای جمع‌آوری دیتا توسط بخش دولتی Gag Order نامیده می‌شود و تعداد آنها روز به روز افزایش می‌یابد و حالا به یک مساله برای شرکت‌های کوچک و بزرگ حوزه فناوری در آمریکا تبدیل شده است. مشکل مشترک شرکت‌های بزرگ و کوچک دو مساله است. مساله اول قانونی بودن این کار است. آنها بر این اعتقادند که این مساله با قانون اساسی آمریکا در تناقض است. به طور مشخص به دو بند از اصلاحیه قانون اساسی اشاره می‌شود. اصل اول می‌گوید:«کنگره در خصوص ایجاد مذهب یا منع پیروی آزادانه از آن یا محدود ساختن آزادی بیان یا مطبوعات یا حق مردم برای برپایی اجتماعات آرام و دادخواهی از حکومت برای جبران خسارت هیچ قانونی وضع نمی‌کند.» و اصلاحیه چهارم می‌گوید:«حق امنیت جان، مسکن، اوراق و اسناد و [مصونیت] دارایی‌های مردم در برابر تفتیش و توقیف غیرموجه تضمین می‌شود و هیچ گونه حکم بازداشت اشخاص یا توقیف اموال صادر نمی‌شود، مگر بر پایه یک دلیل محتمل با سوگند یا اعلام رسمی، و محل مورد تفتیش و اشخاص یا اموالی که باید توقیف شود دقیقاً باید مشخص شود.» بنابراین می‌توان گفت مساله اصلی این افراد این است که چنین درخواست‌هایی با مساله آزادی بیان و حریم خصوصی شهروندان آمریکایی تنافی دارد و موجب نقض آن است. مشکل دوم در این زمینه هم مساله اعتبار تجاری این شرکت‌هاست. اگر شما بخواهید دیتایی را روی سرور یک شرکت نگهداری کنید و بدانید که آن شرکت با یک درخواست، آن هم بدون اینکه...