اطلاعات شخصی متعلق به کیست

دیوید هارت کیوسی که یک حقوقدان در زمینه‌هایی چون حقوق پزشکی است نگاهی به یک رای اخیر دادگاه عالی در انگلستان (در سال 2016) انداخته؛ جایی که در آن حفاظت از اطلاعات و داده‌ها و نیز حریم خصوصی یک پزشک که در مرحله تحقیقات شورای پزشکی عمومی (نهادی برای بررسی تخلفات پزشکان) قرار گرفته با همین حقوق یعنی حفاظت از داده و حریم خصوصی بیمارانش تداخل پیدا می‌کند. این مطلب نخستین بار در وبلاگ حقوق بشر بریتانیا منتشر شده و خلاصه‌ای از آن در سایت SCL که یک خیریه آموزشی است و در زمینه حقوق فناوری اطلاعات فعالیت دارد بازتاب پیدا کرده. البته با خواندن این متن احتمال دارد ابتدا با این سوال روبه‌رو شوید که یک پرونده پزشکی چه ارتباطی ممکن است با حقوق فناوری اطلاعات داشته باشد که اینجا تلاش می‌کنیم قبل از آغاز متن به آن پاسخ دهیم. موضوع این پرونده همان‌طور که قاضی هم در بخشی به آن اشاره کرده در واقع حقوق اساسی و بنیادین بشر و به طور مشخص دو حق حریم خصوصی و حفاظت از داده‌های شخصی و نیز حق دسترسی به اطلاعات است؛ دو حقی که اگرچه در این پرونده در خصوص یک سند مکتوب موضوعیت پیدا کرده اما تقریباً روزی نیست که در منظومه حقوق فناوری اطلاعات با آن مواجه نشویم. از این رو پرسش اساسی این متن یعنی اینکه «در واقع چه کسی مالک اطلاعات شخصی است» در هر جایی و به خصوص در حقوق فناوری اطلاعات معنا می‌یابد. در این کیس تداخل اطلاعات بیمار و پزشک در یک سند پزشکی باعث شده ابتدا یک نهاد شبه‌قضایی و سپس یک نهاد قضایی به پرونده ورود پیدا کنند و به آن سوال پاسخ دهند. فارغ از اینکه ملاک نهایی که این پرونده به ما ارائه می‌دهد تا چه حد راهگشاست به نظر می‌رسد استدلال‌های هر چهار طرف ماجرا یعنی پزشک و...