دردسر پیشنهادهای شرم‌آور گوگل به ما

مقاله‌ای که پیش رو دارید ترجمه دو بخش نخست از مقاله بلندبالای استاورولا کاراپاپا (Stavroula Karapapa) استاد حقوق دانشگاه ریدینگ و ماریزیو بُرقی (Maurizio Borghi) استاد دانشگاه بورن ماوث است که با عنوان «مسئولیت موتور‌های جست‌وجو در قبال پیشنهادهایی که به صورت اتوماتیک کامل می‌شوند: شخصیت، حریم خصوصی و قدرت الگوریتم» در شماره 23 از نشریه حقوق فناوری اطلاعات دانشگاه آکسفورد منتشر شده و برای آغاز بحث در این زمینه فوق‌العاده تازه مناسب است: این مقاله مربوط است به مسئولیت موتورهای جست‌وجو برای پیشنهادهای جست‌وجویی که به وسیله الگوریتم تولید می‌کنند؛ مثلاً از طریق کارکردی که سیستم کامل کردن خودکار (Autocomplete) گوگل دارد. با تعدادی از پرونده‌هایی که در محضر دادگاه‌های کشورهای مختلف مطرح شده است، سرویس جست‌وجوی فوری گوگل می‌تواند یک مثال پارادایمیک باشد؛ جایی که آزادی اطلاعات و منافع شخصی ممکن است در جهان آنلاین در تضاد قرار بگیرند. این ویژگی فنی که حالا دیگر به طور عمومی در همه مدل‌های جست‌وجو ارائه شده به معنای افزایش سرعت پروسه وارد کردن یک کلمه برای جست‌وجو با پیشنهاد دادن حرف یا حروفی است که یک کاربر می‌خواهد تایپ می‌کند قبل از اینکه کاربر، آن مورد جست‌وجو را در نوار جست‌وجو تکمیل کند. از طریق این پیشنهادات کلمات ممکن است به طور اتوماتیک کامل شوند یا با دیگر کلمات بر اساس یک الگوریتم پیچیده همراه شوند. فاکتورهای اصلی که بر این الگوریتم تاثیر می‌گذارند محبوبیت جست‌وجوهایی است که به وسیله کاربران اینترنت انجام می‌شود و صفحات اینترنتی است که توسط موتور جست‌وجو فهرست می‌شود و حتی موضوعات دیگری هم هستند که به حساب می‌آیند مثل منطقه جغرافیایی کاربر و تاریخچه گذشته جست‌وجوی کاربر. مشکلات حقوقی و مسئولیت در این بستر ممکن است زمانی به وجود بیاید که کلماتی که به طور اتوماتیک کامل شده است معنای توهین‌آمیز یا مجرمانه داشته باشد یا در شرایطی که حقوق مالکیت فکری را نقض...