طعم گس خدمات شیرین

تقریباً دیگر برایم عادی شده بود که در خانه تمام تماس‌هایم را از دست بدهم و این شرایط صحنه مضحکی را رقم می‌زد. زنگ گوشی که به صدا درمی‌آمد باید در خانه می‌دویدم تا یک نقطه خوب برای صحبت پیدا شود و در اکثر مواقع هم حین این دوندگی‌ها ارتباط قطع می‌شد. عده‌ای می‌گفتند به خاطر پانچ چندباره سیم‌کارت است و با تعویض آن مشکل حل می‌شود. من هم با توجه به اینکه پیامک‌های متعددی از ایرانسل دریافت کرده بودم و در آن از تعویض رایگان سیم‌کارتم به 4G گفته بود، دیگر در برابر وسوسه داشتن پیشرفته‌ترین اینترنت کشور تاب نیاوردم و تصمیم گرفتم برای دریافت یک سیم‌کارت نو اقدام کنم. برای کسب اطلاعات بیشتر با خوشحالی به سایت ایرانسل مراجعه کردم. تقریباً طی سه خبر در بازه‌های زمانی متفاوت این جمله تکرار شده بود:«مشترکان ایرانسل می‌توانند با همراه داشتن کارت ملی خود نسبت به تعویض رایگان سیم‌کارت‌، خرید سیم‌کارت نسل جدید یا مودم‌های 3G و 4G اقدام کنند.» به همین وضوح. شعفی که از شفافیت و تاکید روی کلمه رایگان این خدمت در آن لحظه داشتم وصف‌ناپذیر بود. در بخش خرید آنلاین هم به این موضوع اشاره کرده و «تعویض رایگان» را به صورت زیبایی با فونت قرمز نوشته بود. چون سال‌ها تجربه این کارهای اداری را در دانشگاه داشتم هرچه مدرک در خانه بود (از شناسنامه و کارت ‌ملی گرفته تا گواهی دیپلم و گواهینامه) را برداشتم و به سرراست‌ترین مرکز خدماتی که آدرسش در سایت آمده بود -یعنی مترو امام خمینی- رفتم. تا به حال پیش نیامده بود به دفتر خدمات بروم. با خیالی که خود ایرانسل ضمن تبلیغاتش در ذهن‌ها به وجود آورده، تصورم یک دفتر بزرگ بود با پیشخوانی وسیع که همه لباس‌فرمی با رگه‌های زرد به تن دارند و در حالی که مشتریان زیر باد کولر انتظار می‌کشند، آنها را صدا می‌کنند و مشکل‌شان...