skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

تخمینی از آنچه محو ‌شدن دیتا بر سر اپراتورهای ثابت و همراه آورد

طلوع تاریکی

میثم قاسمی تحریریه

۳ دی ۱۳۹۸

زمان مطالعه : ۷ دقیقه

شماره ۷۵

تاریخ به‌روزرسانی: ۸ مرداد ۱۳۹۹

«گاهی سرنوشت، مانند توفان شنی است که مدام تغییر سمت می‌دهد. تو سمت را تغییر می‌دهی؛ اما توفان دنبالت می‌کند. تو بازمی‌گردی؛ اما توفان با تو میزان می‌شود. این بازی مدام تکرار می‌شود، مثل رقص شومی با مرگْ پیش از سپیده‌دم. چرا؟ چون توفان چیزی نیست که دورادور بدمد، چیزی که به تو مربوط نباشد. این توفان خود توست. چیزی است دورن تو. بنابراین تنها کاری که می‌توانی بکنی تن در دادن به آن است، یکراست قدم گذاشتن درون توفان، بستن چشمان و گذاشتن چیزی در گوش‌ها که شن تویش نرود و گام‌به‌گام قدم نهادن در آن. در آن نه ماهی است، نه خورشیدی، نه سمتی و نه مفهوم زمان. فقط ریگ‌های سفید ظریف که مثل استخوان پودرشده در هوا می‌چرخند. این توفان شنی است که لازم است تصور کنی.»۱ مثل بادهای ۱۲۰ روزه سیستان که گاهی تا ۱۷۰ روز هم می‌وزند، توفان بیش از ۱۰ روز بر شهرها گذشت. یا بهتر است بگوییم مانند ابری سنگین، بالای شهر ایستاد. توفانی که این بار از «عدم» شکل گرفت. نبود «اینترنت». این گزارش را بشنوید: [playlist tracklist="false" ids="66534"]   در سریال The leftovers، به دلیلی که نمی‌دانیم چیست، ناگهان دو درصد از مردم دنیا ناپدید می‌شوند. راننده ماشین در حالت حرکت، کودکی در کالسکه یا مغازه‌داری پشت دخل. همه و همه می‌روند، بدون اینکه اثری از خود به‌ جا بگذارند. چنین سریالی شاید خیالی به نظر بیاید یا یکی از ساخته‌های آخرالزمانی هالیوود؛ اما ۲۵ آبان ۱۳۹۸ (۱۶ نوامبر ۲۰۱۹) مردم دنیا به چشم خود دیدند که یک درصد از جمعیت جهان ناگهان ناپدید شد. اینترنت قطع شد و زمان ایستاد. تازه آنجا بود که دانستیم سرگرمی، کسب‌وکار، تحصیل و ارتباطات میان‌فردی و در یک کلام «زندگی» ما تا چه اندازه به اینترنت گره خورده است. شبکه‌ای که یک نفر می‌تواند «دستش روی دکمه» قطع آن برود و تا ۱۰ روز...

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۷۵ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۷۵ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/73h
میثم قاسمیتحریریه

    سال ۸۱ رشته مهندسی را رها کردم به شوق روزنامه‌نگاری. از همان سال تاکنون، در حوزه‌های مختلفی مانند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، گردشگری، ورزشی و... در رسانه‌هایی مانند همشهری، حیات‌نو، توسعه، عصر ارتباط و... کار کرده‌ام. از میانه سال ۹۲ و پس از حدود ۳ سال دوری از حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، به پیوست آمدم و دوباره روزنامه‌نگار این رشته شدم.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو