در ناامیدی بسی امید نیست!

وقتی با سوال من در مورد «نتیجه جلسات کمیته با استارت‌آپ‌ها » مواجه شد، کمی مکث کرد و با بی‌حالی گفت: «ما وظیفه خود را انجام دادیم. دیگر کاری از ما ساخته نیست.» بعد هم پشتش را به من کرد و رفت. چهار سال پیش در چنین روزهایی در همین راهروهای مجلس وقتی در مورد جلسات متعدد کمیته با استارت‌آپ‌ها و لایحه «رفع موانع استارت‌آپ‌ها» پرسیدم، همین نماینده، با شور بیشتری در مورد اقدامات‌شان توضیح داد و من خرسند بودم از این همه خبر دست‌اول و تحولی که قرار است در این اکوسیستم رخ دهد.
من و نمایندگان مجلس دهم در این سال‌ها شباهت‌هایی به هم پیدا کرده‌ایم. هر دو فعالیت خود را در مجلس از خرداد ۹۵ آغاز کردیم. هر دو هیجان‌زده بودیم و هر دو فکر می‌کردیم می‌توانیم اتفاق بزرگی در حوزه فناوری اطلاعات رقم بزنیم. مجلسیان تازه‌نفس در ابتدا کمیته‌ها و فراکسیون‌های متعدد در حوزه فناوری اطلاعات تشکیل دادند. هرچند وقت یک ‌بار یکی از این کمیته‌ها و فراکسیون‌ها از استارت‌آپ‌ها بازدید می‌کردند و قول می‌دادند که با قانون‌گذاری موانع را رفع ‌کنند. گاه‌ و بی‌گاه نیز طرح و لایحه‌ای در مورد کسب‌و‌کارهای نوپا و ساماندهی فضای مجازی و حمایت از اپراتورهای بومی به صحن علنی ارسال می‌شد. راهروهای مجلس، هر از چندگاهی میزبان استارت‌آپ‌ها بود. در پایان سال فعالیت مجلس دهم به سر می‌بریم. تنها پنج ماه به پایان مجلس مانده است و اخبار «تعطیلی مجلس» و «مجلس این هفته جلسه ندارد» یا تصویب با شتاب لوایح در صحن علنی در خبرگزاری‌ها بیشتر به چشم می‌آید.
وقتی از نمایندگان از سرنوشت لوایح می‌پرسم، اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند یا به «در نوبت دستور مجلس است و به زودی بررسی می‌شود» اکتفا می‌کنند. از فعالیت‌های فراکسیون فضای مجازی خبری وجود ندارد. کمیته ارتباطات که قدیمی‌ترین کمیته است و وظیفه‌اش پرداختن به مسائل فناوری و اطلاعات است، تشکیل جلسه نمی‌‌دهد و جلسات در ماه بسیار انگشت‌شمار است. وقتی هم از نماینده‌ها در مورد جلسات کمیته با کسب‌وکارها می‌پرسم ترجیح می‌دهند بدون پاسخ به راه خود ادامه دهند شاید من هم کوتاه آمدم و بی‌خیال پرسیدن سوالاتی شدم که خود نیز در این سال‌ها دریافتم راه به جایی نمی‌برند.
در این سال‌ها فهمیده‌ام نمایندگان هرچه به روزهای پایانی مجلس نزدیک می‌شوند، خسته‌ و ناامید از قانون‌گذاری و حتی اظهارنظر هستند. به جای تشکیل جلسات کمیسیون‌ها، فراکسیون‌ها و کمیته‌ها ترجیح می‌دهند در روزهای پایانی به حوزه انتخابیه خود سر بزنند. شاید با رفع مشکلات مردم حوزه انتخابیه‌شان کمی حس نماینده‌ بودن به آنها دست دهد. البته در میان کمیته‌ها و فراکسیون‌های متعدد منفعل و ساکت به تازگی فراکسیون «حمایت از توسعه زیست‌بوم نوآوری و فناوری» نیز تشکیل شده و قصد دارد لوایحی را که در روزهای اول مجلس، نمایندگان با خوش‌بینی تمام تهیه کرده بودند و مسکوت مانده است زنده کند. با وجود لوایح بسیار در نوبت به نظر نمی‌رسد فعالیت این فراکسیون در ماه‌های پایانی به نتیجه خاصی برسد. انگار ناامیدی و حس ناتوانی نمایندگان به من هم سرایت کرده است و با حس بدبینی به تلاش‌های نمایندگان امیدوار می‌نگرم. البته در ابتدا گفته بودم من و مجلس دهم شباهت‌های بسیاری به هم داریم.