اداره مهاجرت آمریکا از خودروهای مجهز به آنتن سلولی جعلی برای شنود و ردیابی استفاده می‌کند

به گزارش پیوست، این قرارداد که تاریخ آن به ۸ مه ۲۰۲۵ بازمی‌گردد، در توضیح رسمی به‌عنوان «تامین خودروهای دارای شبیه‌ساز برج سلولی برای پشتیبانی از برنامه عملیات فنی امنیت داخلی» معرفی شده است. اما طبق همین سند مشخص است که پیشینه این قرارداد به قبل‌ تر از این تاریخ برمی‌گردد و قرارداد اخیر اداره مهاجرت در واقع اصلاحیه‌ای بر یک قرارداد قبلی است که براساس آن تعداد خودروها افزایش می‌یابد.

شرکت طرف قرارداد و تامین کننده این فناوری TechOps Specialty Vehicles (TOSV) نام دارد که در ایالت مریلند آمریکا مستقر است. این شرکت در سپتامبر ۲۰۲۴ نیز قراردادی مشابه به ارزش ۸۱۸ هزار دلار با ICE امضا کرده و در نتیجه پیشینه همکاری میان این نهاد امنیتی و شرکت TOSV به پیش از آغاز به کار دولت ترامپ باز می‌گردد.

جان بریاناس، رئیس شرکت TOSV، در پاسخ به پرسش‌های وب‌سایت تک‌کرانچ در رابطه با این قرارداد گفت نمی‌تواند اطلاعات و جزئیات قراردادهای مربوط به ICE را افشا کند و این اطلاعات از جمله «اسرار تجاری» این شرکت محسوب می‌شوند. با این حال بریاناس تایید کرده است که شرکتش خودروهایی با تجهیزات شبیه‌ساز برج سلولی در اختیار مشتریان می‌گذارد، اما این فناوری تولید خود شرکت نیست.

بریاناس می‌گوید: «ما تجهیزات فناوری، الکترونیکی و ارتباطی نمی‌سازیم و در واقع آن محصول را در طراحی کلی خودرو ادغام می‌کنیم.» او به پرسش خبرنگار تک‌کرانچ درمورد منبع تامین تجهیزات شبیه‌ساز برج سلولی برای این خودروها پاسخی ارائه نکرد.

نظارت بحث برانگیز نهاد‌های دولتی با تکیه بر فناوری

شبیه‌سازهای برج سلولی، که در میان نیروهای امنیتی با نام «Stingray» نیز شناخته می‌شوند، دستگاه‌هایی هستند که می‌توانند عملکرد یک برج سلولی تلفن همراه را شبیه‌سازی و تقلید کنند. درنتیجه این برج‌های جعلی، تلفن‌های فعال در محدوده خود را فریب داده و آنها را وادار به استفاده از نسخه جعلی به جای دکل واقعی اوپراتور‌ها می‌کنند. در نتیجه اتصال تلفن همراه به این برج‌های سلولی جعلی، نهادهای امنیتی می‌توانند موقعیت مکانی دقیق‌ تلفن‌ها و صاحبانشان را شناسایی کنند.

برخی از مدل‌های پیشرفته‌تر به نهاد‌ها اجازه می‌دهد تا مکالمات، پیامک‌ها و ترافیک اینترنتی را شنود و مورد بررسی قرار دهند.
در حالی که نیروهای امنیتی معمولا برای ردیابی متهمان امکان دسترسی به داده‌های اپراتورهای تلفن همراه را دارند، اما این داده‌ها معمولا دقت بالایی نخواهند داشت و استفاده از نسخه‌های شبیه‌سازی شده برج سلولی به آنها اجازه می‌دهد تا فرد مورد نظر خود را با دقت چند متر شناسایی و ردیابی کنند.

این فناوری از بیش از یک دهه پیش در آمریکا مورد استفاده قرار گرفته و همواره موضوع انتقاد نهادهای مدنی و حقوق بشری بوده است، زیرا در بسیاری از موارد نهادهای امنیتی بدون حکم قضایی (که در حالت عادی برای دسترسی به داده‌های اوپراتور‌ها مورد نیاز است) از این فناوری استفاده می‌کنند و گاه ناخواسته اطلاعات تلفن افراد بی‌گناه را نیز در اختیار می‌گیرند.

در سال ۲۰۲۰، اسنادی که توسط اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) منتشر شد نشان داد که ICE  تنها در سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹، حداقل ۴۶۶ بار از این ابزارها استفاده کرده است.گزارش دیگری از نشریه BuzzFeed News نیز نشان داد که بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ این نهاد بیش از ۱۸۸۵ بار از این دستگاه‌ها استفاده کرده است.

سکوت اداره مهاجرت آمریکا در برابر پرسش‌ها

سخنگوی اداره مهاجرت آمریکا با وجود تایید دریافت درخواست تک‌کرانچ برای اظهار نظر در این باره، پاسخ مستقیمی به پرسش‌های کلیدی ارائه نکرده است، از جمله اینکه این خودروها در چه ماموریت‌هایی استفاده می‌شوند، در چه مناطق یا ایالت‌هایی مستقر شده‌اند و آیا برای استفاده از شبیه‌سازهای برج سلولی همیشه حکم قضایی دریافت می‌شود یا خیر.

در ماه سپتامبر امسال نیز مجله فوربز طی گزارشی از یک حکم تفتیش فدرال پرده برداشت که نشان می‌دهد ICE برای ردیابی فردی که به گفته این نهاد عضو یک باند تبهکاری است، از چنین دستگاهی استفاده کرده است. در همان گزارش فوربز نیز به وجود قراردادهایی برای «خودروهای مجهز به شبیه‌ساز برج سلولی» اشاره شده بود، اما نام شرکت تامین‌کننده در آن زمان مجهول بود و حالا مشخص شده TOSV تامین کننده این خودروها است.

شرکت سازنده: از خودروهای نظارتی تا کتابخانه‌های سیار

شرکت TOSV که مقر آن در حومه واشنگتن قرار دارد، مجموعه‌ی گسترده‌ای از خودروهای سفارشی برای نهادهای امنیتی و دولتی تولید می‌کند و علاوه بر خودروهای مجهز به برج سلولی، خودروهای ویژه‌ تیم‌های مسلح ویژه (SWAT)، واحدهای خنثی‌سازی بمب، و آزمایشگاه‌های متحرک دیجیتال و نظارتی را نیز در اختیار دولت می‌گذارد.

در فهرست پروژه‌های این شرکت، خودروهایی با عنوان «DHS Mobile Forensic Labs» و «DHS Mobile Command Vans» نیز به چشم می‌خورند که به ترتیب برای تحلیل میدانی داده‌های دیجیتال و فرماندهی ماموریت‌های امنیتی طراحی شده‌اند. طبق توضیحات وب‌سایت شرکت، این خودروها به تجهیزات ویژه برای حفاظت از شواهد، تحلیل داده‌ها و مدیریت پرونده‌های دیجیتال در محل حادثه مجهز هستند.

با این حال در وبسایت این شرکت هیچ اشاره‌ای به تجهیزات شنود تلفنی یا شبیه‌سازهای سلولی در خودروهای تولیدی نشده است. از نگاه کارشناسان، چنین پنهان‌سازی آشکاری نشان می‌دهد که اطلاعات مرتبط با قابلیت‌های نظارتی این خودروها با محدودیت‌های امنیتی همراه هستند و یا ماهیت محرمانه دارند.

نکته جالب توجه آن است که شرکت TOSV علاوه بر خودروهای امنیتی، خودروهایی نظیر «کتابخانه‌های سیار»و «آمبولانس‌» نیز طراحی کرده و به فروش می‌رساند و به عبارت دیگر طیف گسترده‌ای از فعالیت‌‌ها را تحت پوشش دارد.

نگرانی فعالان حقوق دیجیتال از نقض حریم خصوصی

بحث نظارت پنهان بر شهروندان یکی از نگرانی‌های دیرینه فعالان حقوق دیجیتال است. مساله استفاده از برج‌های سلولی جعلی که گاه حتی اطلاعات افراد بی‌گناه را در دست نهاد‌های امنیتی قرار می‌دهد و حتی مشخص نیست که این اقدام با حکم دادگاه انجام می‌شود یا خیر، نگرانی‌ها را بیش از پیش تشدید کرده است.

فعالان حقوق دیجیتال معتقدند که چنین ابزارهایی به‌ویژه در دست نهادهایی مانند ICE که ماموریت اصلی آن اجرای قوانین مهاجرتی است، می‌تواند به نقض گسترده‌ی حریم خصوصی مهاجران و شهروندان آمریکایی منجر شود.

به گفته‌ی کارشناسان، پنهان‌کاری و نبود نظارت مستقل بر چگونگی استفاده از این دستگاه‌ها، امکان سواستفاده از آن‌ها را افزایش می‌دهد و این در حالی است که براساس قوانین فدرال، هرگونه استفاده از ابزارهای شنود نیاز به حکم قضایی دارد، اما شواهد نشان می‌دهد در مواردی، این مقررات به‌درستی رعایت نمی‌شود.