تاریخچه هوش تجاری

ریشه‌ها و توسعه تا سال ۱۹۵۸ فناوری تا قرن بیستم به گونه‌ای پیشرفت نکرد که بتوان آن را عاملی مهم برای رشد هوش تجاری در این سال‌ها در نظر گرفت. در سال ۱۹۵۸ با انتشار مقاله هانس پیتر لوهن که متخصص رایانه IBM بود پتانسیل هوش تجاری به رسمیت شناخته شد. عنوان این مقاله «سیستم هوش تجاری» بود و «سیستم اتوماتیک» را توصیف می‌کرد که «برای انتشار اطلاعات در بخش‌های مختلف هر سازمان صنعتی، علمی یا دولتی طراحی شده است». چنین بخش‌هایی در پایان جنگ جهانی دوم به روشی برای سازماندهی و ساده‌تر کردن داده‌های در حال رشد فناوری و اطلاعات علمی نیاز داشتند. لوهن به تعریف واژه «هوش» (intelligence) از واژه‌نامه وبسترز (Websters) نقل قول می‌آورد:«توانایی درک روابط متقابل در واقعیت‌های ارائه‌شده به روشی که عمل را سمت هدف مورد نظر هدایت کند.» این معنا هسته اصلی هوش تجاری است: روشی که بتوان سریعاً و به ‌آسانی حجم عظیم اطلاعات را درک کرد و بهترین تصمیم ممکن را گرفت. آنچه لوهن انجام داد بیش از معرفی و ارائه مفاهیم بود. تحقیق او بر اساس روش‌هایی است که برخی از سیستم‌های تحلیلی بر اساس آن شکل گرفتند. امروزه او را «پدر هوش تجاری» می‌دانند.   پیشرفت‌ها و تکامل در اواخر ۱۹۸۰ شرکت‌ها با ظهور رایانه‌ها در دنیای تجارت، جایگزینی برای ذخیره‌سازی داده‌ها روی کاغذ یافتند. اختراع هارددیسک توسط IBM در سال ۱۹۵۶ انقلابی در عرصه ذخیره‌سازی داده به وجود آورد. فلاپی‌دیسک‌ها، دیسک‌های لیزری و دیگر فناوری‌های ذخیره‌سازی به معنای ایجاد بیشتر و بیشتر داده است و در نتیجه ابزار بیشتری برای ذخیره‌سازی به وجود می‌آید. این امر موجب تاسیس اولین سیستم‌های مدیریت پایگاه داده شد که همه در زمینه DSS بودند. در سال ۱۹۷۰ تعداد اندکی از وندورهای هوش مصنوعی سراغ ابزارهایی رفتند که دسترسی و سازماندهی داده را ممکن می‌کرد. اما این فناوری خیلی دست و پاگیر بود، مهم‌تر...