مسیریابی سینما با قطب‌نمای فناوری

تجربه یک دهه گذشته نشان داده است در مسابقه درگیرانه فناوری و سبک‌های سنتی زندگی، این فناوری بوده که معمولاً بازی را در دست داشته و در بسیاری از موارد پیروز از زمین بیرون آمده است. از شغل گرفته تا گذراندن وقت‌های آزاد، از نوع ارتباط اجتماعی گرفته تا فعالیت‌های ورزشی، و از آموزش و تحصیلات گرفته تا سرگرمی و از رسانه تا هنر، همه و همه حوزه‌هایی هستند که فناوری، ساختار و تعریف آنها را متحول کرده است. دگرگونی در فرم و محتوای سرگرمی‌هایی مانند بازی کردن، مطالعه و خواندن حاکی از تاثیری عمیق بر این بخش از سبک زندگی است. در این میان سینما به عنوان یکی از چندوجهی‌ترین مقوله‌ها که یک پایش در هنر است و پای دیگرش در صنعت، و از طرف دیگر یگ سرگرمی پرطرفدار به حساب می‌آید، بی‌تردید از کاربردهای فناورانه بی‌نصیب نمانده است. فیلمسازی با مویابل یا دوربین‌های دیجیتال در دسترس، به‌کارگیری نرم‌افزارهای هوشمند در گرافیک کامپیوتری و استفاده از پهپاد و بسیاری از تجهیزات نو در فیلمبرداری، فقط نمونه‌های اندکی از کاربردهای فناوری در فاز تولید صنعت فیلمسازی به شمار می‌روند. از سوی دیگر تکنولوژی‌های نوین نمایش و البته استفاده از اپلیکیشن‌های مبتنی بر ابر جهت استریم تولیدات سینمایی، سبک جدیدی در عادات تماشای فیلم را به تصویر می‌کشند. همچنین در این میدان مخاطبانی هستند که با اتکا به پهنای باند وسیع اینترنت و انواع و اقسام سایت‌های دانلود غیرمجاز فیلم‌ها و سریال‌ها، از فناوری به نفع جیب خود و به ضرر اقتصاد سینما استفاده می‌کنند. اینکه در انتها (اگر انتها معنایی داشته باشد) فیلم و فیلمسازی و نمایش و پخش و البته تماشای آن، چه سرنوشتی خواهد داشت، از همان سوالاتی است که مثل تصویر آینده بسیاری دیگر از وجوه سبک زندگی آن فعلاً بی‌پاسخ است. شاید زمان روایت بهتری ارائه دهد، همان زمانی که گاهی نسبتش با سرعت فناوری را...