اتوپیای نصفه‌ ونیمه

اقتصاد مشارکتی به فروشندگان و خریداران قدرت بیشتری می‌دهد؛ در عین حال قیمت‌ها را پایین می‌آورد و کیفیت را بالا می‌برد. اما عبارت «اقتصاد مشارکتی» صرفاً حاصل این است که ما قانع شده‌ایم این عبارت را به جای «فردی بدون مجوز، اقتصاد را بالاپایین می‌کند» به کار بریم. نگاهی به ایر بی‌ان‌بی بیندازید. یکی می‌آید می‌گوید «ما آخر هفته نیستیم. می‌خواهید از خانه ما استفاده کنید؟» واقعیت ماجرا این است که «ما آخر هفته نیستیم. از کارت اعتباری‌تان پرداخت می‌کنید با به صورت نقدی؟ هشدار آتش و مجوز هم نداریم. اما ارزان‌تر از هتل است و ممکن است من هم روانی باشم». یا مثلاً در سیستم اوبر یکی پیدا می‌شود که می‌گوید «می‌خواهی سوار شوی؟ مثل هیچهایک». اما در واقع هیچ‌ وقت نمی‌توانید به طور رایگان سوار ماشین کسی در این سیستم شوید. البته من از اوبر و ایر بی‌ان‌بی حمایت می‌کنم؛ هم از نظر ایدئولوژی و هم از نظر مالی. مثلاً در آمستردام تاکسی‌ها سال‌هاست در انحصار قشر خاصی (اراذل و اوباش) هستند. آنها هنگامی که این انحصار را از دست دادند، اعتراض کردند و برای خودشان جنگی راه انداختند. طبعاً هر کسی در چنین شرایطی ترجیح می‌دهد از اوبر استفاده کند؛ راننده‌ای که تا حدودی می‌شناسد. همچنین من هم ترجیح می‌دهم خانه‌ای اجاره کنم که آشپزخانه دارد، برای خودش شخصیت داشته باشد و میزبانم هتلی نباشد که همه چیزش عجیب و غریب است و وای‌فایش هم درست کار نمی‌کند. جهان جدید اقتصاد همکارانه» منتشر کرده است. این کمیسیون عبارت «اقتصاد همکارانه» را جایگزینی برای عبارت «اقتصاد مشارکتی» می‌داند. بر اساس تعریف کمیسیون، چنین اقتصادی می‌تواند فرصت‌های جدید و فوق‌العاده‌ای را به ویژه در زمینه اشتغال به وجود آورد. اقتصاد مشارکتی در حال رشد است و از این رو این کمیسیون نیز به دنبال ارائه راهنمای حقوقی و جهت‌گیری سیاسی است. این کمیسیون مساله را از دید ارائه‌دهندگان خدمات...