مساله مرگ و زندگی

الگوریتم‌ها ما را اندازه‌گیری می‌کنند یا بازنویسی؟ بیشتر ما برنامه‌هایی را روی تلفن‌های هوشمند خود داریم که به مچ دست‌مان بسته شده‌اند و ۲۴ ساعت شبانه‌روز و هفت روز هفته و ۳۶۵ روز سال در حال به‌روزرسانی وضعیت ما هستند. نمودارها، هشدارها و نشان‌های دستاورد شکل می‌گیرند تا به دوستانی که در همان نرم‌افزار مشغول ردیابی خود هستند اطلاع دهند که در رسیدن به اهداف روزانه‌مان موفق بوده‌ایم یا نه. این موضوع در تمام سیستم‌های دیجیتالی مدرن ما نفوذ کرده و تمامی جنبه‌های زندگی روزمره‌مان را تحت تاثیر قرار داده است. رسانه‌های اجتماعی مدت‌زمانی را که در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانید با جزئیات دنبال می‌کنند. اگر از موتور جست‌وجوی گوگل استفاده می‌کنید، احتمالاً الگوریتم‌های ردیابی گوگل بیشتر از خود شما در مورد عادات، امیدها و خواسته‌هایتان می‌دانند. سیستم‌های مالی جهانی تمام معاملات سهام را ردیابی می‌کنند. آنچه در پمپ بنزین یا بابت نان در فروشگاه مواد غذایی می‌پردازید در زمان واقعی در نوسان است زیرا همه متغیرهایی که بر هزینه‌ها تاثیر می‌گذارند به وسیله الگوریتم‌ها ردیابی و تجزیه و تحلیل می‌شوند که بر اساس آن و به طور فزاینده‌ای، مجوز ایجاد تغییرات در قیمت‌ها و ارزش‌ها را بدون نظارت یا تایید انسانی دریافت کرده‌اند. در گزارشی که ۲۰۲۲ در نیویورک‌تایمز منتشر شده آمده است: «در مشاغل کم‌درآمد، نظارت بر عملکرد کارگران در همه جا وجود دارد... از ۱۰ کارفرمای شرکت‌های خصوصی در آمریکا، هشت نفر عملکرد کارگران را ردیابی می‌کنند. در حال حاضر نظارت در میان مشاغل و نقش‌هایی که نیاز به مدرک تحصیلات عالی دارند نیز رو به گسترش است. بسیاری از کارمندان، چه آنها که از راه دور کار می‌کنند چه آنها که حضوری هستند، در معرض ردیاب‌هایی قرار دارند که دائماً عملکرد آنها را ثبت می‌کنند. یک مکث می‌تواند منجر به پرداخت جریمه شود، جریمه‌ می‌تواند کاهش دستمزد باشد یا حتی از دست دادن شغل.» نتیجه ردیابی عملکرد...