دوپینگ‌ با لباس‌های شنا

ورزش شنا در سال 2009 با یکی از دشوارترین چالش‌های خود مواجه شد زیرا ورزشکاران، مربیان، شرکت‌های تولید لباس شنا و فدراسیون بین‌المللی شنا در زمینه استفاده فزاینده از لباس‌های شنای تقویت‌کننده عملکرد با هم مشکل پیدا کردند. اولین گلوله در فوریه سال 2008 توسط شرکت اسپیدو شلیک شد که لباس شنای LZR خود را از جنس پلی‌اورتان معرفی کرد و گفته می‌شد با همکاری با ناسا تولید شده بود. افراطی‌ترین نسخه این لباس شنا یک لباس تمام‌بدنی بود که از گردن تا قوزک پای ورزشکار را می‌پوشاند. پیش از این لباس هم نسخه‌های تمام‌قد لباس شنا عرضه شده بود که مهم‌ترین آنها لباس Ian Thrope بود که در سال 2000 تا 2002 با یکی از محصولات آدیداس توانست رکورد جهان را بشکند. هیچ مدرک مستندی وجود ندارد که این لباس‌ها شناگر را سریع‌تر می‌کند. FINA اکتبر 1999 این لباس را برای مسابقات تایید کرد. چند شرکت لباس‌های جدیدی برای بازی‌های المپیک 2004 طراحی کردند اما تحلیل‌های بعد از المپیک درباره ادعای تقویت عملکرد با این لباس‌ها تردید ایجاد کرد. البته LZR واقعاً عالی بود. رکوردهای به‌دست‌آمده با این لباس شنا چند روز بعد از معرفی آن آغاز شد. اولین آنها مجموعه‌ای از رکوردهایی بود که معنای خود را دیگر از دست داده بود. مسابقات قهرمانی جهان د سال 2009 در 40 رشته برگزار و در آنها 43 رکورد جهانی شکسته شد و تا 18 ماه بعد از معرفی این لباس، تعداد رکوردهای شکسته‌شده با آن به 179 رکورد رسید. تا پایان سال 2009 تعداد کل رکوردهای جهانی شکسته‌شده در این 23 ماه به عدد عجیب 255 رسید. یک نمونه عالی از این روند در کار الکساندر پاپوف روس مشهود بود که رکورد او در شنای 100 متر آزاد مردان یعنی 74/46 ثانیه طی دهه کامل یعنی از 1994 تا 2004 پابرجا مانده بود. اما یک سال بعد از معرفی...